اسکرول بی نهایت یک تجربه بهتر رو برای کاربرا وعده میده. هر چند این ابزار خوب اغلب با چیزهای بد و زشت همراه میشه . به محض تشخیص نقاط قوت و ضعف اسکرول بی نهایت، ما می تونیم رابط های اسکرول خودمون رو بهبود بدیم . طبیعت انسان طوریه که سلسله مراتب و ساختارهایی که توی اونها بشه آسون جا به جا شد رو نیاز داره . ولی اسکرول بی نهایت بعضی وقت ها کاربرا رو توی همون احساسی بدی قرار میده که مسافرا وقتی فکر می کنن سفرشون هیچ وقت تموم نمیشه حس می کنند .

مزایا

لیست های طولانی چیز جدیدی نیستند، ولی راهی  که این لیست ها رو اسکرول می کنیم، از موقعی  که رابط های کاربری موبایل سر رسیدند ،  به طور اساسی عوض شده. به دلیل باریک بودن صفحه های موبایل، لیست  ها به صورت عمودی چیده میشن و اسکرول مداوم نیاز دارند.

اسکرول بی نهایت برای رفتار تعاملی روی فهرست ها و صفحه ها  یک ترند هستش .

کارآیی اولیه همونی هستش که هر موقع  که کاربر محتوا رو اسکرول میکنه  محتوای بیشتری به صورت خودکار لود میشه . ولی با محبوبیت شبکه های اجتماعی، حجم خیلی بزرگی از اطلاعات در حال مصرف شدن هستند. اسکرول بی نهایت یک راه بهنیه برای دیدن اقیانوسی از اطلاعات هست، بدون اینکه نیاز باشه برای لود شدن صفحه ها صبر کنید. کاربر نسبتا از یک تجربه رسپانسیو واقعی لذت می بره. بدون توجه به اینکه چه ابزاری استفاده می کنه .

 

برگه بندی در مقابل اسکرول بی نهایت

برگه بندی در مقابل اسکرول بی نهایت

وب سایت هایی که مقدار زیادی از محتوای تولید شده توسط کاربر دارند این روزها از اسکرول بی نهایت استفاده می کنند تا محتوایی که در هر لحظه تولید میشه رو نمایش بدن . بر اساس یک قانون نا نوشته کاربرا میدونن که اونها نمیتونن همه چیو توی این سایتا ببینن. به خاطر اینکه محتوای این سایت ها به صورت مدوام به روز میشه . با اسکرول بی نهایت وب سایت های اجتماعی بیشترین تلاششون رو میکنن تا بیشترین اطلاعات ممکن رو به کاربران نمایش بدن.

توئیتر از اسکرول بی نهایت به صورت بهینه استفاده میکنه . خوراک یا فید با شرایط : یک حجم خیلی زیادی از اطلاعات یا همون توئیت ها و یک

پلتفرم بی درنگ. از زاویه دید کاربر. همه توئیت ها به صورت مساوی مرتبط هستند ، به این معنی که همه اونها پتانسیل یکسانی برای جذاب بودن یا غیر جذاب بودن دارند. بنابراین کاربرا اغلب اوقات همه توئیت های داخل فیدشون رو اسکرول میکنند.توئیتر بی وقفه به روز میشه، حتی اگه کاربری فید خودش رو بدون بررسی ترک بکنه . اسکرول بی نهایت به نظر میرسه که به طور خاص برای سایت هایی مثل توئیتر خلق شده باشه، که به طور موفق از تکنولوژی بهره می برند.

اسکرول بی نهایت به نظر میاد جای خودشو توی وب پیدا کرده باشه . هر چند معایبی وجود داره که برای پاسداشت از ارزشش اونها رو در نظر گرفت.

زشت و زشت تر :

با این حجم زیاد اطلاعاتی که برای مشاهده وجود داره، کاربران باید روی اطلاعاتی که دنبالش می گردند، متمرکز بمونند. آیا کاربرها همیشه یک جریان بی انتهای اطلاعات را می خوان ؟ بررسی ها نشون  میده که وقتی کاربرها اطلاعات رو در گوگل جستجو می کنند. فقط 6% اونها به صفحه دوم مراجعه می کنند و 94 درصد دیگه اونها از 10 نتیجه اولی که دریافت می کنند رضایت دارند، این نشون میده که کاربرا رتبه بندی سایت ها در گوگل رو مرتبط می دونند  .

گوگل یک اسکرول بی نهایت رو برای نتایج جستجوی تصاویر پیاده سازی کرده ولی تا  الان این کار رو برای نتایج عمومی جستجو انجام نداده. انجام همچین کاری نیاز کاربرا به کلیک برای دسترسی به صفحه دوم رو از بین میبره. گوگل احتمالا برگه بندی رو نگه می داره به دلیل اینکه این الگو نمادی برای برندش هست . اگه به اسکرول بی نهایت سوئیچ کنه، اونوقت چه موقع کاربرا اسکرول کردن رو متوقف می کنن ؟ بعد از 20 نتیجه ؟ 50 تا ؟ چه موقعی یک تجربه ساده برای مرور توی صفحهات پیچیده میشه ؟

جستجو دنبال بهترین نتیجه ممکنه یک ثانیه یا یک ساعت طول بکشه، این بستگی به جستجو داره. ولی وقتی که تصمیم میگیرید جستجو رو توی قالب فعلی گوگل متوقف کنید . شما می دونید که دقیقا جستجو چه تعداد نتیجه داشته. یا می تونید  یک تصمیم آگاهانه درباره جایی که می خواهید ادامه ندید یا تعداد نتیجه ای که می خواهید دنبال کنید بگیرید، چونکه می دونید که انتهای نتایج کجا هست.

بر اساس مطالعاتی که در زمینه تعامل انسان-کامپیوتر انجام شده، رسیدن به یک نقطه انتها یک حس کنترل رو ایجاد میکنه. شما میدونید که نتایج مرتبط رو دریافت کردید و میدونید چیزی که دنبالش می گردید اونجا هست یا نه. دونستن تعداد نتایج در دسترس، یک حس کنترل ایجاد میکنه و به کاربر کمک میکنه تصمیم بهتری بگیره ، به جای اینکه توی یک لیست اسکرول بی نهایت باقی بمونه.

 

Pagination یک سری موقعیت برای کلیک هستش

Pagination یک سری موقعیت برای کلیک هستش

وقتی که آیتم ها توی وب توزیع شدند ، اونها قاب بندی و ایندکس گذاری میشن و یک نقطه شروع و انتها دارند. اطلاعات به صورت مرتب نمایش داده و چیده میشن .  اگه ما یک آیتم از یک لیست برگه بندی شده انتخاب کنیم ، ما می دونیم که وقتی روی “Back” کلیک  می کنیم ما رو به اون صفحه بر می گردونه (احتمالن همون موقیت اسکرول قبلی). جستجوی وب ما از جایی ادامه پیدا می کنه که اونجا متوقف شده. اگه شما همون لیست از نتایج رو با اسکرول بی نهایت اسکرول کنید، شما بدون حس کنترل میمونید بدلیل اینکه شما دارید لیستی رو اسکرول می کنید که بصورت مفهمومی بینهایت هست. بذارید بگیم شما خودتون رو جزء 94 درصد افرادی میدونید که بعد از خوندن صفحه اول  نتایج جستجوی گوگل متوقف نمیشن. وقتی که لیست به طور بی نهایت اسکرول میشه اساسا هیچ انتهایی در صفحه اول وجود نداره. به جای اینکه شما به انتهای صفحه ای نگاه کنید که دیگه وجود نداره، شما تصمیم میگیرید اسکرول کردن رو در نتیجه 10 ام متوف کنید. این باعث یک مشکل با اسکرول بی نهایت میشه، چرا که نتیجه 11 ام مستقیما در معرض دید هست. با یک لیست برگه بندی شده که شما توی اون نتیجه 11 ام رو نمی بینید، تصمیم برای ادامه ندادن دیدن نتیجه آسون تره. هر چند که وقتی نتایج شما همون موفع اونجا باشه شما احتمالن فقط به اسکرول کردن ادامه بدید و اسکرول کنید.

چه موقع ااسکرول بی نهایت کار نمی کنه .

بهترین کمپانی ها همیشه در حال تست و مطالعه تعاملات جدید با کاربراشون هستن . افزایش تعداد این مطالعات نشون میده که اسکرول بی نهایت وقتی که اهداف اونها رو در سایت پشتیبانی نکنه مطابق میل کاربران نیست .

وسوسه

تا اگر شما در حال گشتن برای یک نتیجه جستجوی عالی هستید ، شما وسوسه میشید تا اسکرول کردن رو تا رسیدن  به یک سرزمین از نتایج نا مربوط ادامه بدید. و زمانتون هدر بره.  بهترین شانس های برترین نتایج در 10  نتیجه اول قرار میگیرند. بنابراین، اسکرول بی نهایت صرفا شما رو گول میزنه تا به خوندن ادامه بدید، وقتتون رو هدر بدید و بهینگی در فرآیند رو کاهش میده.

خوش بینی

و آزاردهنده تر از اون اسکرول بارهایی هستند که مقدار واقعی داده های موجود رو منعکس نمیکنند. شما با خوشحالی به پائین اسکرول میکنید و فرض می کنید که به پائین صفحه نزدیک شدید، که این هم خودش شما رو گول میزنه تا یه مقدار بیشتر اسکرول کنید ، فقط وقتی بفهمید نتایج دقیقا موقعی که به اونجا برسید دوبرابر شده.

خستگی

اسکرول بی نهایت  کاربر ها رو با تحریک کردن خسته می کنه . شبیه انجام بازی ای که شما هیچ وقت نمی تونید ببرید، مهم نیست که شما چقدر اسکرول می کنید، به انتها نمی رسید. ترکیب  وسوسه و خوش بینی نقش بزرگ در خستگی کاربر ایفا می کنه.

گم شدن

اسکرول بی نهایت اغلب باعث گم شدن موقعیت شما در صفحه میشه . این موقعی اتفاق میفته که شما در اسکرول بی نهایت روی چیزی کلیک کنید وقتی که روی “Back” کلیک کنید به جای اینکه به موقعیتی که ترکش کردید برگردید دوباره به بالای صفحه قبلی برمی گردید . این به این دلیل اتفاق میفته که موقعیت اسکرول وقتی که از صفجه اسکرول بی نهایت به صفجه دیگه ای تغییر مسیر می دید، از دست میره. و شما رو هر دفعه مجبور به اسکرول مجدد به پائین می کنه.

حساس عدم کنترل

اسکرول بی نهایت شما رو با احساس از دست دادن بخشی از اطلاعات تنها میذاره .

شما به اسکرول صفحه ادامه میدید . چونکه نتایج دقیقا همونجا هستند، ولی احساس خستگی می کنید چونکه دارید کنترلتون رو روی حجم اطلاعاتی که نمایش داده میشند از دست میدید . یک چیز زیبا در مورد صفحه های تعریف شده که در اونها حجم محتوا شمارش شده وجود داره، این هست که شما به راحتی میتونید انتخاب کنید که برای مشاهده اطلاعات بیشتر کلیک کنید یا متوقف بشید. با اسکرول بی نهایت ، شما کنترلی روی مقدار اطلاعات روی صفحه ندارید، که این کار رو سخت میکنه.

حواسپرتی.

Etsy، یک بازار تجارت الکترونیکی است ، که با استفاده از اسکرول بی نهایت پیاده سازی شده، فقط برای اینکه کلیک های کمتری را توسط کاربرانش داشته باشد. اسکرول بی نهایت ناموفق بود چرا که کاربرا احساس گم شدن در اطلاعات را داشتند و همینطور برای مرتب کردن داده های مرتبط و نامرتبط مشکل داشتند. در حالی که اسکرول بی نهایت نتایح سریعتر و بیشتر را فراهم کرده بود، کاربران علاقه کمتری به کلیک کردن روی اونها داشتند.

دسترس پذیر نبودن.

آیا اخیرا سعی کردید که فوتر فیس بوک رو ببینید . اطلاعات بیشتری قبل از اینکه شما به پایین برسید لود می شوند. که فوتر رو هر دفعه از دید خارج می کنند. فوتر ها به یک دلدیل وجود دارند، اونها اطلاعاتی دارند که کاربرا برخی اوقات به اونها نیاز دارند. در مور فیس بوک. کاربرا نمی تونند به اون برسند.  لینکها هرجایی تکرار میشند و پیدا کردن اونها سخت تر میشه . اسکرول بی نهایت کاربرا رو با از دسترس خارج کردن اطلاعات مهم کند می کنه.

 

لود خودکار فید خبرهای فیسبوک فوتر رو از دسترس خارج میکنه.

لود خودکار فید خبرهای فیسبوک فوتر رو از دسترس خارج میکنه.

فوتر ها به عنوان آخرین مامن کاربران کارایی دارند . اگر کاربران نتونند چیزی پیدا کنند یا سوالی داشته باشند و یا اطلاعات و توضیحات بیشتری بخوان، اونها اغلب اوقات به فوتر میرن. اگه اونجا پیدا نکنند، ممکنه سایت رو کاملا ترک کنند. شرکت هایی که اسکرول بی نهایت رو پیاده سازی می کنند باید فوتر رو با استفاده از چسبوندن اون در دسترس قرار بدن. یا لینک های اون رو به ساید بار منتقل کنند.

منحصر به فرد نبودن.

Pineterst  اصلا فوتر نداره . که همون مشکلی که ما در فیس بوک دیدیم رو میرسونه. از طریق اسکرول بی نهایت پینترست روی اطلاعات زیادش تاکید می کنه . یک دریای بی پایان از الهام که از سر تا سر وب گرفته شده.

 

پینترست . اقیانوسی از پین ها

پینترست . اقیانوسی از پین ها

تصاویر آسونتر و ساده تر از متن ها اسکرول میشن. به همین دلیل Pinterest و  Google Image  با اسکرول بی نهایت به اندازه کافی موفق شدند. میلیاردها تصویر روی وب قرار دارند و همه کاربران ترجیح میدند فقط بهترین های اونها رو ببینید. یه چیزی هست که باید منحصرا گفته بشه، که به نظر میرسه توی طرح بندی Pinterest  وجود نداره. با یک لیست انتخاب سر دبیر یا محبوب ترین ها. ممکنه سایت رو جذاب تر بکنه. چقدر یک پین میتونه خاص تر باشه وقتی هزاران  پین  مشابه اون، دقیقا کنارش باشند  ؟ در نهایت، Pinterest داره تلاش می کنه که کاربرانش رو در معرض الهام های بی نهایت قرار بده ولی در حقیقت احساس کنترل انسان رو تضعیف میکنه.

ادامه ی مطلب

کسب اطلاعات لازم درباره ی طراحی سایت در مشهد

 

 

نظر خود را بگذارید

-- بارگیری کد امنیتی --