در ادامه سلسله آموزش های تیم طراحی سایت آنفایو به  چگونه فرزندان خود را با اینترنت آشنا کنیم  میپردازیم.

با وجود اینکه والدین و مربیان معتقدند نوجوانان در اینترنت وقت خود را به بطالت می گذرانند، برخی تحقیقات نشان می دهد که وبگردی، بازی های ویدئویی آنلاین و شبکه های اجتماعی، در رشد و پیشرفت نوجوانان تأثیر بسزایی دارد. نوجوانان در دنیای مجازی، مهارت های فنی و دانش لازم برای دنیای معاصر شان را یاد می گیرند. آنها نحوه ارتباط و تعامل، خلق هویت عمومی، ایجاد یک صفحه شخصی و ارسال لینک را می آموزند. این مسائل 10 سال پیش جزء مهارت های دست نیافتنی یا دشوار بود، اما جوانان امروزی به راحتی آنها را در فضای اینترنت یاد می گیرند. تحقیقات نشان می دهد که رسانه مدرن، جزء لاینفک زندگی جوانان امروزی به شمار می آند. مطالعات آماری بیانگر نقش موثر وب سایت های اجتماعی در تعاملات اجتماعی جوانان است. نگرانی و دغدغه بزرگ بسیاری از والدین در مورد فرزندان شان، اوقاتی است که آنها در اینترنت سپری می کنند اما به جرأت می توان گفت که ترس والدین از فعالیت اجتماعی اینترنتی فرزندان، ناشی از بی اطلاعی و ناآگاهی آنها در مورد فضای اینترنت است. در بسیاری از موارد، ترس و نگرانی از شکارچیان و افراد غریبه در اینترنت برطرف شده، اما هنوز ذهن والدین در مورد اینکه فرزندان شان در اینترنت چه می کنند، مغشوش و پریشان است
اینترنت در حقیقت فرصتی در اختیار نوجوانان قرار داده تا بتوانند خلاقیت خود را کشف کرده و به هرگونه اطلاعات و دانش در هر سطحی که نیازمندند، دسترسی پیدا کنند.

شاید برای خیلی از خانواده ها این موارد بسیار آشنا به نظر می رسد که فرزندشان زمانی که از خواب بیدار می شود، اول از همه رایانه اش را روشن می کند و حین آماده شدن برای رفتن به مدرسه با آن کار می کند و در طول روز و در مدرسه نیز برای دوستانش پیامک می فرستد.
تحقیقات انجام شده همچنین حاکی از آن است که جوانان به خاطر هویت آزاد و ویژگی بارز آن یعنی ناشناس ماندن کاربران، بیشتر ترجیح می دهند زمان شان را به صورت آنلاین بگذرانند تا سر کلاس های درس حاضر شوند، زیرا بیشتر از آنکه از بزرگ ترها و مربیان خود بیاموزند، از هم سن و سال هایشان حرف شنوی دارند و یاد می گیرند.

پژوهشگران به والدین و مربیان نیز توصیه می کنند همگام با فرزندان شان در اینترنت پیش بروند و به طور نامحسوس بفهمند فرزندان شان در اینترنت چه می کنند. از آنجا که والدین معمولا در مورد فعالیت های آنلاین فرزندان شان اطلاعاتی ندارند، بیشتر در گیرودار این هستند که آنها را راهنمایی کنند. افراد جوانی که بیشتر زمان خود را آنلاین می گذرانند، اصلا دوست ندارند والدین یا مربیان صفحات شخصی شان را ببینند.(( www.kayhannews.ir

اينترنت با اهدافي بسيار خوب و مفيد شروع به کار کرده و منابع و اطلاعات بسيار مفيدي را نيز در اختيار کاربران قرار مي دهد، اما متاسفانه نحوه استفاده از اين سرويس جهاني روزبه روز دچار انحراف بيشتري شده و آسيب هاي بسيار زيادي را به کودکان و نوجوانان وارد مي كند. اين روزها کودکان و نوجوانان با برخورداري از سطح علمي بالا و آشنايي با رايانه و اينترنت، در دنياي مجازي براي خود به کارهايي مشغولند که والدين آن ها نمي توانند نظارت و کنترل کافي نسبت به فرزندان خود داشته باشند. رها کردن کودکان و نوجوانان در اين دنياي مجازي و پرفريب نيز کار بسيار خطرناکي است. چگونه مي توان بر نحوه استفاده کودکان از اين تکنولوژي نظارت داشت و نه فقط کودکان را از آن محروم نکرد، بلکه آن ها را با استفاده صحيح و منطقي از آن نيز آشنا ساخت؟

قبل از آنکه کودکان اقدام به وارد شدن به اینترنت کنند و بعبارتی به وبگردی پرداخته و به آن عادت کنند لازم است تا تک تک اعضا خانواده بدانند و بفهمند که هنگام آنلاین شدن چه کارهایی میتوانند و چه کارهایی نمیتوانند انجام دهند.

رایانه باید در اتاقی همگانی یعنی اتاقی که والدین می‌توانند ناظر آن باشند، قرار داده شود. افراد غریبه را از ورود به اتاق خواب کودک منع نموده و حتی اجازه استفاده آنان از رایانه را ندهند. تنها زمانی که والدین در خانه هستند کودکان باید مجاز به استفاده از اینترنت باشد

بهترین روش آنست که همه دور هم نشسته و قوانینی تعریف کنند که همگی آنرا فهمنده و قبول کنند و آنرا مانند یک دستورالعمل برای هر کودک مطابق سن او بروی کاغذ آورده و قوانین خاص سن او را برایش مشخص سازند تا هنگام وبگردی از آن استفاده کند.

بهتر است دستورالعملها را مطابق یک قرارداد مشابه آنچه در زیر آمده تنظیم کرده و بعد از تفهیم به کودک، آنرا به او بدهند تا امضاء کند و موافق اجرای آن نیز باشد. البته این مسئله بستگی مستقیم به سن کودک دارد و هرچه سن او بالاتر میرود حساسیت بیشتری می یابد. وقتی قرار دادها امضا شد میتوانند آنها را در کنار رایانه ها نصب کنند تا هرکس حدود خود را تشخیص دهد. در دنیای امروز این مسئله را سرسری نگیرند و به آن با پوزخند نگاه نکنند این مسئله میتواند در دنیای اینترنتی خطرناک، بسیار بشما کمک کند.

قرارداد استفاده از اینترنت

اینجانب……..

با پدر و مادرم صحبت کرده ام و مقررات استفاده از اینترنت را یاد گرفته و مندانم که به کجاها میتوانم بروم. من فهمنده ام که چه مدتی میتوانم آنلاین باشم (… دقیقه یا …. ساعت).

من هیچگاه اطلاعات شخصی مانند آدرس منزل، شماره تلفن، آدرس محل کار پدر و مادر، شماره های کارتهای اعتباری و نام و آدرس مدرسه خود و خواهر و بردارهایم را بدون اجازه پدر و مادر به کسی نخواهم گفت.

اگر مسئله ای در اینترنت مرا ناراحت نماند یا آزار دهد بعلاوه پیامهای ایمیل، وب سایتها، یا حتی نامه های معمولی از دوستان اینترنتی را فورا به پدر و مادر خود بگویم.

هیچگاه قبول نکنم که کسی را که آنلاین با او برخورد کرده ام بدون اجازه پدر و مادرم ملاقات کنم.

هیچگاه بدون اجازه پدر و مادرم عکسی از خود یا خواهر و برادرم یا سایر اعضاء خانواده را از طریق ایمیل یا پست معمولی نخواهم فرستاد.

هیچگاه اسمهای رمز (پسوردهای) اینترنت خود را به هیچکس ختی نزدیکترین دوستانم ندهم بعیر از پدر و مادرم.

وقتی آنلاین هستم درست عمل خواهم کرد و کاری نمیکنم که به کسی آسیبی وارد شود و یا مخالف قانون باشد.

هیچوقت بدون مجوزهای لازم نسبت به دانلود، نصب، کپی و اجرای برنامه ها از دیسک یا اینترنت اقدام نخواهم کرد.

هیجوقت در اینترنت کاری نمیکنم که هزینه داشته باشد و پول خرج شود مگر آنکه اول از پدر و مادرم اجازه گرفته باشم.

بدینوسیله به اطلاع پدر و مادرم میرسانم که Internet Logon و Chat Name های من بشرح زیر هستند:

1- ………………………………….

2- …………………………………

3- …………………………………

4- …………………………………

نام کودک…………………………………. تاریخ……………………….

نام اولیا…………………………………. تاریخ……………………….

این مسیر به کودک و خانواده کمک خواهد کرد تا در امنیت بیشتری از اینترنت استفاده کنند.والدین باند ابتدا مقطع سنی کودک را مشخص کنند و سپس توصیه های دیگر را دنبال نمایند.

سن نقش مهمي در انگيزه كودك براي استفاده از اينترنت دارد. كودكان پيش دبستاني و دبستاني بيشتر به بازي كردن و جستجوي اطلاعات مي پردازند و كمتر به ايميل زدن و چت كردن روي مي آورند؛ زيرا مهارتي براي استفاده از اين برنامه ندارند، در حالي كه نوجوانان بيشتر به اين برنامه ها علاقه مندي نشان مي دهند.

معمولا در سنین 4-2 سال فعالیتهای اینترنتی با همراهی والدین انجام میشود مانند نگاه کردن به عکسهای خانوادگی، استفاده از یک وبکم برای ارتباط با سایر اعضاء خانواده و فامیل و یا دندن سایتهای مورد علاقه کودکان. مطابق مطالعاتی که در سال 2003 انجام شده است کودکان پیش دبستانی یکی از پررشدترین مصرف کنندگان اینترنتی محسوب میشوند. هرچند که این کودکان توجه محدودی به فعالیتهای آنلاین دارند اما تصاویر و اصوات اینترنتی میتواند به بازسازی قوای تجسمی آنها کمک کرده و تجربیاتشان را دوچندان نماند.

اما سئوال اینجاست که گروه پیش دبستانی چه نوع فعالیتهای آنلاین میتوانند داشته باشند. پاسخ اینست که والدین و پدربزرگ و مادربزرگها بچه ها را به دندن وب سایتهای مخصوص کودکان میبرند و به بازیهای آنلاین میپردازند. در این رده سنی افراد بزرگسال نقشی اساسی در ایجاد محیط امن اینترنتی بازی میکنند و از نزدیک اقدام به مراقبت از کودکان خود مینمایند.

حال باند دند که چه نکات امنیتی را میتوان در این گروه رعایت کرد.

– همیشه وقتی آنها میخواهند به اینترنت وصل شوند همراهشان باشند.

– با افزودن سایتهای مخصوص کودکان که میشناسند در لیست Favorites برایشان یک محیط آنلاین شخصی ایجاد نمایند.

– از موتورهای جستجوی مخصوص کودکان مانند MSN Kids Search برای جستجوی موارد مورد نیاز استفاده کنند.

– ابزار فیلتر سازی اینترنت را مورد توجه قرار دهند. MSN Premium’s Parental Controls میتواند ب کمک کند.
يکي دیگر از ابزارهاي مفيد و کارآمد براي کنترل دسترسي فرزندان به اينترنت، نرم افزار قدرتمند iNet Protector است. استفاده از اين نرم افزار بسيار ساده است و با امکاناتي که در اختيار مي گذارد، نظارت و کنترل هوشمندانه را فراهم مي كند.
– به کمک ابزار پیشگیری از بروز پاپ آپ از کودک حمایت کنند. اکثر نمونه های ویندوز XP بروز شده، حاوی این قابلیت هستند. تولبار MSN هم میتواند کمک کند.

باید خاطر نشان کرد که نصب برنامه‌های فیلترینگ و بلوکه کردن تنها بخشی از طرح امنیتی اینترنت در خانه شما محسوب می شود. وجود آنها نباید باعث شود تا شما نگران و مراقب کودک خود نباشید.

در سنین 5 تا 6 سال به دلیل خودمختاری، بچه های این سن بیشتر تمایل دارند تا به تنهایی وبگردی کنند. در این مرحله باند با آنها بیاموزند که به چه نکاتی دقت کنند. این رده سنی دندی مثبت به دنیا دارد و معمولا همه چیز را باور دارد.
بچه های این سن معمولا دستورات رایانه را دنبال میکنند، از ماوس استفاده میکنند و به بازیهای رایانهی میپردازند. البته آنها وابستگی شدیدی به افراد بزرگسال دارند تا بتوانند به وب سایت مورد نظر برسند، ایمیل بفرستند یا اطلاعات آنلاین را تحلیل کنند.
برای رعایت مسائل امنیتی برای وبگردی این رده سنی غلاوه بر نکات ذکر شده در سنین قبل:
– رایانه را به نحوی قرار دهند که بتوانند صفحه آنرا دنده و فعالیتهای کودک را زیر نظر بگیرند.
– به کودک خود مسائل شخصی را بیاموزند و به او یاد دهند که اطلاعات مربوط به خود و خانواده را وقتی آنلاین است به دیگران نگوید.
– در این سن به او اجازه ندهند تا از سیستم پیام فوری IM ، ایمیل، چت روم استفاده کند.

– در کودک خود این اعتماد را بوجود آورند که اگر مسئله ای او را در اینترنت ناراحت کرد با آنها در میان بگذارد.

در سنین 7 تا 8 سال بچه ها بدنبال انجام کارهایی که از آن منع شده اند میروند. وقتی آنلاین هستند به سایتهایی میروند که اجازه ندارند و یا با کسی صحبت کنند که نباید. دوست دارد در مورد جنسیت و توانمندی عقلی خود بداند، اعتماد میکند و سئوالی درباره شناسایی طرف خود نمیکند.
توصیه می شود والدین:
– یک قانون برای استفاده از اینترنت تدوین کنند.
– او را تشویق کنند که فقط از سایتهایی دیدن کند که اجازه آنرا دارد.
– بجای آنکه به کودک اجازه دهند آدرس ایمیل شخصی داشته باشد یک آدرس ایمیل خانوادگی بگیرند.
– به کودک بگویند قبل از ارسال اطلاعات در محیط آنلاین، والدینش را آگاه سازد.
– از فیلترهای ایمیل برای جلوگیری از دریافت ایمیلهایی از افراد بخصوص یا حاوی مطالب و موارد نامناسب استفاده کنند.
– در این سن به او اجازه استفاده از پیام فوری IM را ندهند.
– او میتواند فقط از چت رومهای سایتهای مخصوص کودکان تحت نظارت والدین استفاده نماید.
– درست مانند رفتارهای او با سایر دوستانش در زندگی عادی، از او درباره دوستان آنلاینش سئوال کنند و به بحث بنشینند.
– با او درباره امنیت مسائل جنسی بزبان کودکانه صحبت کنند و هشدار دهند

در سنین 9 تا 12 سال نوجوانان میخواهند همه چیز را بدانند. برای آنها عادی است که بدانند آنجا چیست. برای عدم دسترسی به مسائل خطرناکی مانند مسائل سکسی و یا سایر خطرات اینترنت والدین میتوانند از کنترلهای مخصوص اولیا در اینترنت استفاده کنند تا آنها را سد نمایند. نوجوان این سن در حین وابستگی به خانواده تمایل زیادی به استقلال دارد. او میخواهد از مسائل اطراف برای خود جذابیت درست کند و ارتباط با دوستان برایش بسیار مهم میشود.
بچه های این سن از اینترنت برای یادگیری و تحقیق مسائل مدرسه سود میجوید. آنها میتوانند موزیک دانلود کنند، از ایمیل استفاده کنند، به بازیهای آنلاین بپردازند. آنها بهترین راه برای ارتباط با دوستانشان را پیام فوری IM میدانند.
برای حفاظت از آنها موارد زیر مهم خواهد بود:
– والدین مصر باشند که فرزندشان هیچگاه افراد آنلاین را بصورت واقعی ملاقات نکند.
– به او بیاموزند که بدون اجازه اقدام به دانلود از اینترنت نکند. ممکن است او با این کار انواع برنامه های جاسوسی و ویروسها را به رایانه راه دهد.
– بهتر است یک user account با محدودیت در اختیار او قرار دهید تا بدون اطلاع والدین نتواند کارهایی مانند نصب برنامه روی رایانه انجام دهد.
– به او در مورد سایتهای مستهجن هشدار داده و او را به سمت سایتهای مفید هدایت کنند.
– حتما به ایمیل و اشتراک پیام فوری IM او دسترسی داشته باشند تا مطمئن شوند که با غریبه ها ارتباطی ندارند.
– با کودک خود درباره عادات رفتارهای شایسته آنلاین صحبت کنند. آنها باید یاد بگیرند که از اینترنت برای ایجاد شایعه و یا آسیب رسانی به دیگران استفاده نکنند.

در سنین 13 تا 17 سال اکثر بچه ها بیش از والدین خود از اینترنت آگاهی دارند، بنابراین آموزش و تذکر دادن بدانها مشکل میشود. عقد قرارداد بین والدین و کودکان میتواند برای این رده سنی بسیار مفید باشد. والدین باید فعالیتهای آنلاین او را دائم کنترل نمایند. کدها و پسوردهای خود را از دسترس نوجوانان این سن دور نگهدارند تا دور از چشم والدین از آن استفاده نکنند.
این رده سنی بسیار مستعد ایده های جدید هستند اما چون تجربه کمی دارند، توان قضاوت در آنها ضعیف است. پدر و مادر باید برای این سن نقش مشاور و هدایت کننده را بازی کنند.
نوجوان این دوره به اکثر فعالیتهای اینترنتی میپردازد. او قادر است از موتورهای جستجو برای یافتن سئوالات خود استفاده کند. او علاقه به رفتن به چت رومها و همصحبتی با دوستان و حتی افراد بزرگسال را دارد. پسرها در این سن بیشتر به جنبه های شوخیهای زشت، قمار و سایتهای مخصوص بزرگسالان علاقه نشان میدهند. دخترها چون اکثرا تمایل به همصحبتی در چتهای آنلاین نشان میدهند بیشتر در مورد تعرضات سکسی قرار میگیرند و از این جنبه آسیب پذیری بیشتری دارند.
برای حفاظت از انها والدین باید:
– در قانونی که تنظیم میکنند مسائل کنترلی بیشتری درباره نوع سایتهایی که مرور میشود، ساعتهای اتصال به اینترنت و نحوه برخورد با دیگران مخصوصا در چت رومها اعمال کنند.
– آگاه باشند که کودک شما از چه سایتها و چت رومهایی استفاده میکند و با چه کسانی بحث میکند. از آنها بخواهند در چت رومهای عمومی صحبت کند و از رفتن به چت رومهای خصوصی اجتناب نماید.
– از فرزندان بخواهند که موزیک و فایلهای دارای حق کپی را بدون اجازه دانلود نکنند.
– درمورد اسپم به آنها بگویند و از آنها بخواهند که مراقب این مسئله باشند. آنها نباید آدرس ایمیل خود را در اختیار هر سایت یا هرکسی قرار دهند.
– مطمئن شوند که قبل از انجام هر نوع نقل و انتقال مالی و یا خرید، فرزندشان با آنها مشورت میکند.

– به فرزندان درباره خطرات قمارهای اینترنتی هشدار دهند. آنها باید بدانند که این عمل برایشان جرم محسوب میشود و غیرقانونی است.
– مراقب سایتهایی که فرزندشان همواره بدانها سر میزند باشند. مطمئن شوند که سایتهایی با عبارتهای زشت و کریه مورد توجه او نیست و اینکه او اقدام به ارسال اطلاعات شخصی و عکسهای خود به سایتها نمیکند.

در ادامه با آموزش های تیم طراحی سایت آنفایو همراه باشید.

نظر خود را بگذارید

-- بارگیری کد امنیتی --