آشنائی با روتر Router (بخش اول)
استفاده از روترها در شبکه به امری متداول تبديل شده است . يکی از دلايل مهم گسترش استفاده از روتر ، ضرورت اتصال يک شبکه به چندين شبکه ديگر ( اينترنت و يا ساير سايت ها ی از راه دور ) در عصر حاضر است . نام در نظر گرفته شده برای روترها ، متناسب با کاری است که آنان انجام می دهند : ” ارسال داده از يک شبکه به شبکه ای ديگر ” . مثلا” در صورتی که يک شرکت دارای شعبه ای در تهران و  يک دفتر ديگر در اهواز باشد ، به منظور اتصال آنان به يکديگر می توان از يک خط  leased ( اختصاصی ) که به هر يک از روترهای موجود در دفاتر متصل می گردد ، استفاده نمود . بدين ترتيب ، هر گونه ترافيکی که لازم است از يک سايت به سايت ديگر انجام شود از طريق روتر محقق شده و تمامی ترافيک های غيرضروری ديگر فيلتر و در پهنای باند و هزينه های مربوطه ، صرفه جوئی می گردد .

انواع روترها
روترها را می توان به دو گروه عمده سخت افزاری و نرم افزاری تقسيم نمود:

  • روترهای سخت افزاری : روترهای فوق ، سخت افزارهائی می باشند که نرم افزارهای خاص توليد شده توسط توليد کنندگان را اجراء می نمايند (در حال حاضر صرفا” به صورت black box به آنان نگاه می کنيم ).نرم افزار فوق ، قابليت روتينگ را برای روترها فراهم نموده تا آنان مهمترين و شايد ساده ترين وظيفه خود که ارسال داده از يک شبکه به شبکه ديگر است را بخوبی انجام دهند . اکثر شرکت ها ترجيح می دهند که از روترهای سخت افزاری استفاده نمايند چراکه آنان در مقايسه با روترهای نرم افزاری، دارای سرعت و اعتماد پذيری بيشتری می باشند .
  • روترهای نرم افزاری : روترهای نرم افزاری دارای عملکردی  مشابه با روترهای سخت افزاری بوده و مسئوليت اصلی آنان نيز ارسال داده از يک شبکه به شبکه ديگر است. يک روتر نرم افزاری می تواند يک سرويس دهنده NT  ، يک سرويس دهنده نت ور و يا يک سرويس دهنده لينوکس باشد . تمامی سيستم های عامل شبکه ای مطرح ،دارای قابليت های روتينگ از قبل تعبيه شده می باشند .

در اکثر موارد از روترها به عنوان فايروال و يا gateway  اينترنت ، استفاده می گردد . در اين رابطه لازم است به يکی از مهمترين تفاوت های موجود بين روترهای نرم افزاری و سخت افزاری ، اشاره گردد : در اکثر موارد نمی توان يک روتر نرم افزاری را جايگزين يک روتر سخت افزاری نمود ، چراکه روترهای سخت افزاری دارای سخت افزار لازم و از قبل تعبيه شده ای می باشند که به آنان امکان اتصال به يک لينک خاص WAN ( از نوع Frame Relay ، ISDN و يا ATM ) را خواهد داد .يک روتر نرم افزاری ( نظير سرويس دهنده ويندوز ) دارای تعدادی کارت شبکه است که هر يک از آنان به يک شبکه LAN متصل شده و ساير اتصالات به شبکه های WAN از طريق روترهای سخت افزاری ، انجام خواهد شد .
مثال 1 :  استفاده از روتر به منظور اتصال دو شبکه به يکديگر و ارتباط به اينترنت
فرض کنيد از يک روتر مطابق شکل زير به منظور اتصال دو شبکه LAN به يکديگر و اينترنت ، استفاده شده است . زمانی که روتر داده ای را از طريق يک شبکه LAN و يا اينترنت دريافت می نمايد ، پس از بررسی آدرس مبداء و مقصد ، داده دريافتی را برای هر يک از شبکه ها و يا اينترنت ارسال می نمايد . روتر استفاده شده در شکل زير ، شبکه را به دو بخش متفاوت تقسيم نموده است .( دو شبکه مجزاء ) . هر شبکه دارای يک هاب است که تمامی کامپيوترهای موجود در شبکه به آن متصل شده اند . علاوه بر موارد فوق ، روتر استفاده شده دارای اينترفيس های لازم به منظور اتصال هر شبکه به آن بوده و از يک اينترفيس ديگر به منظور اتصال به اينترنت ، استفاده می نمايد . بدين ترتيب ،  روتر قادر است داده مورد نظر را به مقصد درست ، ارسال نمايد .

 مثال 2:  استفاده از روتر در يک شبکه LAN
فرض کنيد از يک روتر مطابق شکل زير در يک شبکه LAN ، استفاده شده است . در مدل فوق ، هر يک از دستگاههای  موجود در شبکه با روتر موجود نظير يک gateway برخورد می نمايند . بدين ترتيب ، هر يک از ماشين های موجود بر روی شبکه LAN که قصد ارسال يک بسته اطلاعاتی ( اينترنت و يا هر محل خارج از شبکه LAN ) را داشته باشند ، بسته اطلاعاتی مورد نظر را برای gateway ارسال می نمايند . روتر ( gateway ) نسبت به محل ارسال داده دارای آگاهی لازم می باشد . ( در زمان تنظيم خصلت های پروتکل TCP/IP برای هر يک از ماشين های موجود در شبکه يک آدرس IP برای gateway در نظر گرفته می شود ) .

 مثال 3:  استفاده از روتر به منظور اتصال دو دفتر کار
فرض کنيد ، بخواهيم از روتر به منظور اتصال دو دفتر کار يک سازمان به يکديگر ، استفاده نمائيم . بدين منظور هر يک از روترهای موجود در شبکه با استفاده از يک پروتکل WAN نظير ISDN به يکديگر متصل می گردند . عملا” ، با استفاده از يک کابل که توسط ISP مربوطه ارائه می گردد ، امکان اتصال به اينترفيس WAN روتر فراهم شده و از آنجا سيگنال مستقيما” به شبکه ISP مربوطه رفته و سر ديگر آن به اينترفيس WAN روتر ديگر متصل می گردد . روترها ، قادر به حمايت از پروتکل های WAN متعددی نظير  Frame Relay , ATM , HDLC و يا PPP ، می باشند .

مهمترين ويژگی های يک روتر :

  • روترها دستگاههای لايه سوم ( مدل مرجع OSI ) می باشند .
  • روترها ماداميکه برنامه ريزی نگردند ، امکان توزيع داده را نخواهند داشت .
  • اکثر روترهای مهم  دارای سيستم عامل اختصاصی خاص خود می باشند .
  • روترها از پروتکل های خاصی به منظور مبادله اطلاعات ضروری خود ( منظور داده نيست ) ، استفاده می نمايند .
  • نحوه عملکرد يک روتر در اينترنت  : مسير ايجاد شده برای انجام مبادله اطلاعاتی بين سرويس گيرنده و سرويس دهنده در تمامی مدت زمان انجام تراکش ثابت و يکسان نبوده و متناسب با وضعيت ترافيک موجود و در دسترس بودن مسير ، تغيير می نمايد .

روتر و نقش آن در شبكه های WAN

بخش اول :  مفاهيم اوليه

  • روتر يكی از دستگاه های شبكه ای مهم و حياتی است كه از آن در شبكه های LAN و WAN استفاده می گردد .
  • روتر يك نوع كامپيوتر خاص است كه دارای عناصر مشابه يك كامپيوتر استاندارد شخصی نظير پردازنده ، حافظه ، خطوط داده و اينترفيس های مختلف ورودی و خروجی است. روترها به منظور انجام عمليات بسيار خاص كه عموما” نمی توان آنان را توسط كامپيوترهای شخصی انجام داد ‌، طراحی شده اند . مثلا” با استفاده از روتر می توان دو شبكه را به يكديگر متصل تا در ادامه امكان مبادله اطلاعات بين آنان فراهم گردد . روتر ، همچنين بهترين مسير ارسال داده از يك شبكه به شبكه ای ديگر را تعيين می نمايد.
  • با اين كه می توان از روتر برای تقسيم ( Segmentation ) يك شبكه محلی استفاده نمود ولی‌ مهمترين كاربرد آن به عنوان يك دستگاه شبكه ای در شبكه های WAN می باشد .
  • WAN ( برگرفته از   wide-area network  ) ،‌ يك شبكه ارتباطی است كه يك حوزه جغرافيائی گسترده نظير يك شهرستان ، استان و يا كشور را تحت پوشش قرار می دهد. اين نوع شبكه ها دارای  مشخصات منحصربفرد مختص به خود می باشند كه آنان را از يك شبكه محلی متمايز می نمايد .
  • شبكه های WAN دارای تفاوت های عمده ای  نسبت به شبكه های LAN می‌باشند . مثلا” برخلاف يك شبكه LAN كه ايستگاه ها ، دستگاه های جانبی ، ترمينال ها و ساير دستگاه های موجود در يك ساختمان و يا منطقه جغرافيائی محدود و كوچك را به يكديگر متصل می نمايد ، شبكه های WAN امكان مبادله اطلاعات بين دستگاه های موجود در يك حوزه جغرافيائی گسترده را فراهم می نمايند .
  • شبكه های WAN در لايه فيزيكی و لايه data link مدل مرجع OSI كار می كنند . با استفاده از اين نوع شبكه ها ، می توان شبكه های محلی موجود در مكان های متعدد و مسافت های طولانی را به يكديگر متصل نمود .
  • از تكنولوژی های WAN  در اكثر موارد به منظور اتصال روترها به يكديگر استفاده می گردد و  روترها با اتصالات مبتی بر WAN با يكديگر ارتباط برقرار می نمايند . روترها  مسئوليت ايجاد ستون فقرات در شبكه های داخلی بزرگ ( اينترانت ) و يا اينترنت را برعهده داشته و در لايه سوم مدل مرجع OSI فعاليت می نمايند ( اتخاذ تصميم بر اساس آدرس های شبكه ) .
  • شبكه های WAN در لايه فيزيكی و data link مدل مرجع OSI  فعاليت می نمايند . مطلب فوق بدين معنی نمی باشد كه پنج لايه ديگر مدل مرجع OSI در شبكه های WAN جايگاهی ندارند . عبارت فوق بر اين نكته مهم تاكيد  می نمايد كه خصايصی كه يك شبكه WAN را از LAN متمايز می نمايد در لايه های فيزيكی و data link حضور موثر و كاملا” مشهودی را دارند . به عبارت ديگر ، استانداردها و پروتكل های استفاده شده در شبكه های WAN و در لايه های اول و دوم متفاوت با استانداردها و پروتكل های‌ استفاده شده در شبكه های محلی و در لايه های‌ مشابه می باشد .

بخش دوم :  پرسش و پاسخ

سوال يک : كداميك از گزينه های زير وظايف عناصر داخلی يك روتر را به درستی تشريح می نمايد ؟
  1. حافظه فلش : ذخيره برنامه راه انداز
  2. حافظه ROM : ذخيره فايل پيكربندی راه انداز
  3. حافظه NVRAM : ذخيره IOS
  4. حافظه RAM : ذخيره جداول روتينگ و ARP Cache

مشاهده پاسخ :

 

پاسخ :  گزينه d

توضيحات :

 از حافظه RAM به منظور ذخيره اطلاعات جدول روتينگ ، صف های بسته های اطلاعاتی ، اجراء پيكربندی و cache سوئيچينگ سريع استفاده می‌گردد .

از حافظه فلش  برای ذخيره نسخه كامل نرم افزار IOS ، از حافظه ROM  برای ذخيره دائم كد اشكال زدائی راه انداز ( ROM Monitor ) و از حافظه های NVRAM به منظور ذخيره پيكربندی راه اندازی روتر استفاده می گردد .

پاسخ :  گزينه d
توضيحات :
از حافظه RAM به منظور ذخيره اطلاعات جدول روتينگ ، صف های بسته های اطلاعاتی ، اجراء پيكربندی و cache سوئيچينگ سريع استفاده می‌گردد .
از حافظه فلش  برای ذخيره نسخه كامل نرم افزار IOS ، از حافظه ROM  برای ذخيره دائم كد اشكال زدائی راه انداز ( ROM Monitor ) و از حافظه های NVRAM به منظور ذخيره پيكربندی راه اندازی روتر استفاده می گردد .

سوال دوم : كداميك از گزينه های زير  عملكرد حافظه NVRAM را  به درستی تشريح می نمايد ؟
  1. نگهداری IOS
  2. مكان لازم جهت نگهداری و اجراء فايل پيكربندی در زمان روشن شدن روتر را ارائه می نمايد .
  3. يك مكان ذخيره سازی دائم با قابليت نوشتن مجدد اطلاعات به منظور ذخيره فايل پيكربندی مورد نياز روتر در زمان راه اندازی را ارائه می نمايد .
  4. شامل روتين های عيب يابی در زمان روشن شدن روتر ، يك برنامه راه انداز و يك نسخه از نرم افزار IOS است .

مشاهده پاسخ :

 

پاسخ :   گزينه C

توضيحات :

از حافظه های NVRAM  غير فرار به منظور ذخيره پيكربندی راه اندازی روتر استفاده می گردد . در برخی دستگاه ها ، NVRAM بر اساس تكنولوژی EEPROMs  و  در ساير دستگاه ها به صورت حافظه های فلش پياده سازی می گردد. اطلاعات موجود در  NVRAM  پس از خاموش شدن و يا راه اندازی مجدد روتر از بين نخواهند رفت .

پاسخ :   گزينه C
توضيحات :
از حافظه های NVRAM  غير فرار به منظور ذخيره پيكربندی راه اندازی روتر استفاده می گردد . در برخی دستگاه ها ، NVRAM بر اساس تكنولوژی EEPROMs  و  در ساير دستگاه ها به صورت حافظه های فلش پياده سازی می گردد. اطلاعات موجود در  NVRAM  پس از خاموش شدن و يا راه اندازی مجدد روتر از بين نخواهند رفت .

سوال سوم: كداميك از امكانات ‌زير اطلاعات مورد نياز روتر جهت اتخاذ تصميم برای انتخاب بهترين مسير را ارائه می نمايد ؟
  1. جداول ARP
  2. جداول DNS
  3. جداول host
  4. جداول روتينگ

مشاهده پاسخ :

 

پاسخ : گزينه d

توضيحات :

انتخاب بهترين مسير و سوئيچينگ فريم ها به اينترفيس مناسب از مهمترين وظايف يك روتر محسوب می گردد. روترها به منظور انجام وظايف فوق جداول روتينگی را ايجاد ( ايستا و يا پويا )  تا به كمك آن اقدام به مبادله اطلاعات شبكه با ساير روترها نمايند . يك مدير شبكه می تواند با پيكربندی مسيرهای ايستا ، اطلاعات جداول روتينگ را سازماندهی و مديريت نمايد ولی عموما” اطلاعات موجود در جداول روتينگ به صورت پويا و با استفاده از يك پروتكل روتينگ ذخيره و بهنگام می گردند . مسئوليت پروتكل روتينگ ، مبادله اطلاعات توپولوژی شبكه ( مسير ) با سایر روترها می باشد . 

پاسخ : گزينه d
توضيحات :
انتخاب بهترين مسير و سوئيچينگ فريم ها به اينترفيس مناسب از مهمترين وظايف يك روتر محسوب می گردد. روترها به منظور انجام وظايف فوق جداول روتينگی را ايجاد ( ايستا و يا پويا )  تا به كمك آن اقدام به مبادله اطلاعات شبكه با ساير روترها نمايند . يك مدير شبكه می تواند با پيكربندی مسيرهای ايستا ، اطلاعات جداول روتينگ را سازماندهی و مديريت نمايد ولی عموما” اطلاعات موجود در جداول روتينگ به صورت پويا و با استفاده از يك پروتكل روتينگ ذخيره و بهنگام می گردند . مسئوليت پروتكل روتينگ ، مبادله اطلاعات توپولوژی شبكه ( مسير ) با سایر روترها می باشد .

سوال چهارم : کداميک از گزينه های‌ زير به عنوان يك پروتكل data link در شبكه های WAN  ايفای وظيفه می نمايد؟
  1. LLC
  2. PPP
  3. CSMA/CD
  4. V.35

مشاهده پاسخ :

 

پاسخ :  گزينه b

توضيحات :

اولين وظيفه روتر در يك شبكه WAN روتينگ نمی باشد و اگر قرار است برای آن وظيفه ای اختصاصی را تعريف نمائيم بهتر است گفته شود كه مسئوليت روتر در شبكه های WAN ،  ارائه اتصالات لازم بين استانداردهای مختلف data link و فيريكی WAN است . PPP ،‌ يكی از پروتكل های لايه data link در شبكه های WAN محسوب می گردد.

پاسخ :  گزينه b
توضيحات :
اولين وظيفه روتر در يك شبكه WAN روتينگ نمی باشد و اگر قرار است برای آن وظيفه ای اختصاصی را تعريف نمائيم بهتر است گفته شود كه مسئوليت روتر در شبكه های WAN ،  ارائه اتصالات لازم بين استانداردهای مختلف data link و فيريكی WAN است . PPP ،‌ يكی از پروتكل های لايه data link در شبكه های WAN محسوب می گردد.

سوال پنجم : کداميک از گزينه های زير عملكرد يك دستگاه DCE را به درستی تشريح می نمايد ؟
  1. دستگاه های DCE مسئوليت اتصال دستگاه های DTE به يك شبكه LAN را برعهده دارند .
  2. دستگاه های DCE توسط ارائه دهندگان سرويس، عرضه می گردند .
  3. دستگاه های DCE مسئوليت ارائه سرويس ها به دستگاه های DTE را برعهده دارند .
  4. دستگاه های DCE به منظور عملكرد خود نيازمند استفاده از پروتكل های همزمان می باشند .

مشاهده پاسخ :

 

پاسخ :  گزينه c

توضيحات :

برای هر يك از انواع سرويس های WAN ، دستگاه مشتری ( اغلب يك روتر است ) به منزله يك  DTE ( برگرفته از data terminal equipment ) رفتار می نمايد . پايانه فوق با استفاده از يك دستگاه DCE ( برگرفته از data circuit-terminating equipment)  كه معمولا” يك مودم و يا  CSU/DSU ( برگرفته از channel service unit/data service unit   ) می باشد به ارائه دهنده سرويس متصل می گردد . از دستگاه فوق برای تبديل داده از DTE به يك شكل قابل قبول برای ارائه دهنده سرويس WAN ، استفاده می گردد .

پاسخ :  گزينه c
توضيحات :
برای هر يك از انواع سرويس های WAN ، دستگاه مشتری ( اغلب يك روتر است ) به منزله يك  DTE ( برگرفته از data terminal equipment ) رفتار می نمايد . پايانه فوق با استفاده از يك دستگاه DCE ( برگرفته از data circuit-terminating equipment)  كه معمولا” يك مودم و يا  CSU/DSU ( برگرفته از channel service unit/data service unit   ) می باشد به ارائه دهنده سرويس متصل می گردد . از دستگاه فوق برای تبديل داده از DTE به يك شكل قابل قبول برای ارائه دهنده سرويس WAN ، استفاده می گردد .

سوال ششم : از پورت كنسول در چه مواردی استفاده می گردد؟ ( سه گزينه را انتخاب نمائيد )
  1. اشكال زدائی
  2. بازيافت رمز عبور
  3. روتينگ داده بين شبكه
  4. عيب يابی
  5. اتصال يك روتر به روتر ديگر

مشاهده پاسخ :

 

پاسخ :  گزينه های  a , b ,d

توضيحات :

به منظور عيب يابی و اشكال زدائی روتر، استفاده از پورت كنسول نسبت به پورت كمكی ترجيح داده می شود . در زمان استفاده از پورت كنسول به صورت پيش فرض پيام های خطاء ، اشكال زدائی و راه اندازی نمايش داده می‌ شوند. از پورت كنسول در مواردی كه سرويس های شبكه فعال نشده و يا با مشكل مواجه شده اند نيز می توان استفاده نمود . بنابراين پورت كنسول گزينه ای مناسب برای بازيافت رمز عبور و ساير مشكلات غيرقابل پيش بينی می باشد .

پاسخ :  گزينه های  a , b ,d
توضيحات :
به منظور عيب يابی و اشكال زدائی روتر، استفاده از پورت كنسول نسبت به پورت كمكی ترجيح داده می شود . در زمان استفاده از پورت كنسول به صورت پيش فرض پيام های خطاء ، اشكال زدائی و راه اندازی نمايش داده می‌ شوند. از پورت كنسول در مواردی كه سرويس های شبكه فعال نشده و يا با مشكل مواجه شده اند نيز می توان استفاده نمود . بنابراين پورت كنسول گزينه ای مناسب برای بازيافت رمز عبور و ساير مشكلات غيرقابل پيش بينی می باشد .

سوال هفتم :کداميک از گزينه های زير را می توان به عنوان يك اتصال   مديريتی در نظر گرفت ؟ ( سه گزينه را انتخاب نمائيد )
  1. پورت كنسول
  2. پورت كمكی
  3. پورت سريال همزمان
  4. پورت سريال غيرهمزمان

مشاهده پاسخ :

 

پاسخ :  گزينه a , b , d

توضيحات :

 پورت های كمكی (  auxilliary )  و كنسول (console )  دو نمونه متداول از پورت های مديريت روتر می باشند . اين نوع پورت ها ، از نوع پورت های سريال غيرهمزمان EIA-232 می باشند كه به يك پورت ارتباطی كامپيوتر متصل می گردند

پاسخ :  گزينه a , b , d
توضيحات :
 پورت های كمكی (  auxilliary )  و كنسول (console )  دو نمونه متداول از پورت های مديريت روتر می باشند . اين نوع پورت ها ، از نوع پورت های سريال غيرهمزمان EIA-232 می باشند كه به يك پورت ارتباطی كامپيوتر متصل می گردند .

سوال هشتم : کداميک از گزينه های زير را می توان به عنوان يك اتصال شبكه  در نظر گرفت ؟ ( سه گزينه را انتخاب نمائيد )
  1. پورت Fast Ethernet
  2. پورت Ethernet
  3. پورت سريال همزمان
  4. پورت سريال غيرهمزمان

مشاهده پاسخ :

 

پاسخ :  گزينه های a , b , c 

توضيحات :

در اكثر محيط های LAN ، روتر با استفاده از يك اينترفيس Ethernet و يا Fast Ethernet به شبكه متصل می گردد . در چنين مواردی روتر  همانند يك ميزبان است كه با شبكه LAN از طريق يك هاب و يا سوئيچ ارتباط برقرار می نمايد .

پاسخ :  گزينه های a , b , c 
توضيحات :
در اكثر محيط های LAN ، روتر با استفاده از يك اينترفيس Ethernet و يا Fast Ethernet به شبكه متصل می گردد . در چنين مواردی روتر  همانند يك ميزبان است كه با شبكه LAN از طريق يك هاب و يا سوئيچ ارتباط برقرار می نمايد .

سوال نهم: در كداميك از موارد زير از كابل straight-through  استفاده می گردد ؟
  1. روتر به هاب
  2. روتر به سوئيچ
  3. روتر به كامپيوتر
  4. روتر به روتر

مشاهده پاسخ :

 

پاسخ :  گزينه های a , b

در اكثر محيط های LAN ، روتر با استفاده از يك اينترفيس Ethernet و يا Fast Ethernet به شبكه متصل می گردد . در چنين مواردی روتر  همانند يك ميزبان است كه با شبكه LAN از طريق يك هاب و يا سوئيچ ارتباط برقرار می نمايد . برای برقراری ارتباط  از يك كابل  straight-through  استفاده می گردد .

 

پاسخ :  گزينه های a , b
در اكثر محيط های LAN ، روتر با استفاده از يك اينترفيس Ethernet و يا Fast Ethernet به شبكه متصل می گردد . در چنين مواردی روتر  همانند يك ميزبان است كه با شبكه LAN از طريق يك هاب و يا سوئيچ ارتباط برقرار می نمايد . برای برقراری ارتباط  از يك كابل  straight-through  استفاده می گردد .

سوال دهم:در كداميك از موارد زير از كابل Crossover استفاده می گردد ؟
  1. روتر به هاب
  2. روتر به سوئيچ
  3. روتر به كامپيوتر
  4. روتر به روتر

مشاهده پاسخ :

 

پاسخ :  گزينه های c , d

در اكثر محيط های LAN ، روتر با استفاده از يك اينترفيس Ethernet و يا Fast Ethernet به شبكه متصل می گردد . در چنين مواردی روتر  همانند يك ميزبان است كه با شبكه LAN از طريق يك هاب و يا سوئيچ ارتباط برقرار می نمايد . برای برقراری ارتباط  از يك كابل  straight-through  استفاده می گردد . دربرخی موارد، اتصال اترنت روتر مستقيما”به كامپيوتر و يا روتر ديگری متصل می گردد . در چنين مواردی از يك كابل Crossover استفاده می گردد .

پاسخ :  گزينه های c , d
در اكثر محيط های LAN ، روتر با استفاده از يك اينترفيس Ethernet و يا Fast Ethernet به شبكه متصل می گردد . در چنين مواردی روتر  همانند يك ميزبان است كه با شبكه LAN از طريق يك هاب و يا سوئيچ ارتباط برقرار می نمايد . برای برقراری ارتباط  از يك كابل  straight-through  استفاده می گردد . دربرخی موارد، اتصال اترنت روتر مستقيما”به كامپيوتر و يا روتر ديگری متصل می گردد . در چنين مواردی از يك كابل Crossover استفاده می گردد .

راه اندازی روتر 

بخش اول :  مفاهيم اوليه

  • روتر يك نوع كامپيوتر خاص است كه دارای عناصر مشابه يك كامپيوتر استاندارد شخصی نظير پردازنده ، حافظه ، خطوط داده و اينترفيس های مختلف ورودی و خروجی است. روترها نيز همانند كامپيوترها كه برای اجرای برنامه ها  به يك سيستم عامل نياز دارند ، از خدمات يك سيستم عامل در ابعاد گسترده استفاده می نمايند .
  • فرآيند راه اندازی روتر با استقرار برنامه Bootstrap  ، سيستم عامل و يك فايل پيكربندی در حافظه آغاز می گردد . در صورتی كه روتر نتواند يك فايل پيكربندی را پيدا نمايد ، Setup mode فعال و پس از اتمام عمليات در اين mode ،‌ می توان يك نسخه backup از فايل پيكربندی را در حافظه NVRAM ذخيره نمود.هدف از اجرای روتين های راه انداز  نرم افزار IOS ، راه اندازی و آغاز فعاليت های يك روتر می باشد .
  • پس  از روشن كردن روتر ، در اولين اقدام برنامه ای موسوم به POST  ( برگرفته از  power-on self-test ) اجراء می گردد. برنامه فوق در حافظه ROM ذخيره و مشتمل بر روتين هائی است كه تمامی عناصر سخت افزاری روتر نظير پردازنده ، حافظه و پورت های اينترفيس شبكه را بررسی و تست می نمايد .
  •  IOS ( برگرفته از  Internetwork Operating System  ) ، نرم افزاری است كه از آن به منظور كنترل روتينگ و  سوئيچينگ دستگاه های بين شبكه ای استفاده می گردد .
  • يك روتر و يا سوئيچ بدون وجود يك سيستم عامل قادر به انجام وظايف خود نمی باشند(همانند يك كامپيوتر ) . شركت سيسكو ،‌  سيستم عامل Cisco IOS را برای طيف گسترده ای از محصولات شبكه ای خود طراحی و پياده سازی نموده است . نرم افزار فوق، جزء لاينفك در معماری نرم افزار روترهای سيسكو می باشد و همچنين به عنوان سيستم عامل در سوئيچ های  Catalyst ايفای وظيفه می نمايد . بدون وجود يك سيستم عامل ، سخت افزار قادر به انجام هيچگونه عملياتی نخو اهد بود . ( عدم تامين شرايط لازم برای بالفعل شدن پتانسيل های سخت افزاری ) .
  • نرم افزار IOS از يك اينترفيس خط دستوری و يا CLI ( برگرفته از command-line interface  ) استفاده می نمايد. IOS يك تكنولوژی كليدی است كه از آن در اكثر خطوط توليد محصولات شركت سيسكو استفاده می گردد . عملكرد IOS با توجه به نوع دستگاه های بين شبكه ای متفاوت می باشد .
    برای دستيابی به محيط IOS از روش های متعددی استفاده می گردد.
  • برای پيكربندی روترهای سيسكو ، می بايست در ابتدا به بخش رابط كاربر  آنان دستيابی داشت . بدين منظور ، می توان از يك ترمينال و يا دستيابی از راه دور استفاده نمود . پس از دستيابی به روتر ، در اولين اقدام می بايست عمليات logging را انجام تا زمينه استفاده از ساير دستورات به منظور مشاهده آخرين وضعيت پيكربندی و يا تغيير پيكربندی روتر فراهم گردد .
  • به منظور ارائه يك لايه امنيتی مناسب ،  امكان بالفعل كردن پتانسيل های ارائه شده ( دستورات )  روتر در دو mode متفاوت فراهم شده است .

بخش دوم :  پرسش و پاسخ

سوال يک : پس از راه اندازی روتر ، با استفاده از دستورات كدام mode می توانيم آخرين وضعيت روتر را مشاهده نمائيم ؟
  1. global configuration mode
  2. setup mode
  3. Privileged mode
  4. user mode

مشاهده پاسخ :

 

پاسخ :  گزينه d

توضيحات :

به منظور ارائه يك لايه امنيتی مناسب ، امكان بالفعل كردن پتانسيل های ارائه شده ( دستورات ) روتر در دو mode متفاوت فراهم شده است :

User EXEC mode  : در اين mode ، عموما” دستوراتی را می توان اجراء نمود كه ماحصل اجرای آنان ، نمايش وضعيت پيكربندی روتر است و نمی توان با استفاده از مجموعه امكانات ارائه شده در اين mode ، پيكربندی روتر را تغيير داد .

Privileged EXEC mode : با استفاده از امكانات موجود در اين mode ، می توان پيكربندی روتر را انجام و تغييرات لازم را اعمال نمود

پاسخ :  گزينه d
توضيحات :
به منظور ارائه يك لايه امنيتی مناسب ، امكان بالفعل كردن پتانسيل های ارائه شده ( دستورات ) روتر در دو mode متفاوت فراهم شده است :
User EXEC mode  : در اين mode ، عموما” دستوراتی را می توان اجراء نمود كه ماحصل اجرای آنان ، نمايش وضعيت پيكربندی روتر است و نمی توان با استفاده از مجموعه امكانات ارائه شده در اين mode ، پيكربندی روتر را تغيير داد .
Privileged EXEC mode : با استفاده از امكانات موجود در اين mode ، می توان پيكربندی روتر را انجام و تغييرات لازم را اعمال نمود .

سوال دوم : كداميك از گزينه های زير  عملكرد  كليدهای تركيبی در اينترفيس خط دستور را به درستی تشريح می نمايد ؟
  1. ESC + B : انتقال cursor  به كلمه قبلی
  2. Ctrl + E  : انتقال cursor به انتهای خط دستور
  3. Ctrl + B  : انتقال cursor به كاراكتر قبلی
  4. Ctrl + A  : انتقال cursor به ابتدای خط دستور
  5. تمام موارد

مشاهده پاسخ :

 

پاسخ :   گزينه e

توضيحات :

اينترفيس خط دستور  در روترهای سيسكو شامل يك mode اضافی ويرايش است كه با تعريف مجموعه ای از كليدها ، امكان ويرايش يك دستور را در اختيار كاربر قرار می دهد . mode  فوق ، به صورت پيش فرض فعال می گردد و در صورت تمايل می توان آن را با استفاده از دستور terminal no editing  در privileged EXEC mode  غيرفعال نمود .

پاسخ :   گزينه e
توضيحات :
اينترفيس خط دستور  در روترهای سيسكو شامل يك mode اضافی ويرايش است كه با تعريف مجموعه ای از كليدها ، امكان ويرايش يك دستور را در اختيار كاربر قرار می دهد . mode  فوق ، به صورت پيش فرض فعال می گردد و در صورت تمايل می توان آن را با استفاده از دستور terminal no editing  در privileged EXEC mode  غيرفعال نمود .

سوال سوم: عملكرد تركيب كليدهای Ctrl و P در بخش اينترفيس خط دستور روتر چيست ؟
  1. توقف پردازش جاری
  2. فراخوانی مجدد آخرين دستور
  3. نمايش ليست كاربرانی كه به روتر logging نموده اند
  4. ارسال اطلاعات نمايشگر بر روی چاپگر

مشاهده پاسخ :

 

پاسخ : گزينهb

توضيحات :

بخش رابط كاربر روتر به منظور استفاده مجدد از دستورات تايپ شده ، آنان را در يك بافر و با ظرفيت محدود نگهداری می نمايد ( سوابق و يا تاريخچه دستورات ) . برای‌ دستيابی به دستورات تايپ شده ، از كليدهای Ctrl-P و يا كليد Up arrow  ( حركت به سمت ابتدای ليست ) و  كليدهای Ctrl-N و يا down arrow ( حركت به سمت پائين ليست ) استفاده می گردد .

پاسخ : گزينهb
توضيحات :
بخش رابط كاربر روتر به منظور استفاده مجدد از دستورات تايپ شده ، آنان را در يك بافر و با ظرفيت محدود نگهداری می نمايد ( سوابق و يا تاريخچه دستورات ) . برای‌ دستيابی به دستورات تايپ شده ، از كليدهای Ctrl-P و يا كليد Up arrow  ( حركت به سمت ابتدای ليست ) و  كليدهای Ctrl-N و يا down arrow ( حركت به سمت پائين ليست ) استفاده می گردد .

سوال چهارم : با استفاده از دستور show version به چه نوع اطلاعاتی می توان دست يافت ؟
  1. نام فايل IOS
  2. نام روتر
  3. وضعيت هر اينترفيس
  4. آدرس IP نسبت داده شده به هر اينترفيس

مشاهده پاسخ :

 

پاسخ :  گزينه a

توضيحات :

استفاده از دستور Show version ، اطلاعات متنوعی را در رابطه با نسخه نرم افزار IOS نصب شده بر روی روتر، نمايش می دهد . از جمله اين اطلاعات ، نمايش نام فايل حاوی نرم افزار IOS است .

 

پاسخ :  گزينه a
توضيحات :
استفاده از دستور Show version ، اطلاعات متنوعی را در رابطه با نسخه نرم افزار IOS نصب شده بر روی روتر، نمايش می دهد . از جمله اين اطلاعات ، نمايش نام فايل حاوی نرم افزار IOS است .

سوال پنجم : در كدام mode روتر ، می توان پيكربندی آن را تغيير داد ؟
  1. global configuration mode
  2. setup mode
  3. Privileged mode
  4.  user mode

مشاهده پاسخ :

 

پاسخ :  گزينه c و a

توضيحات :

به منظور ارائه يك لايه امنيتی مناسب ، امكان بالفعل كردن پتانسيل های ارائه شده ( دستورات ) روتر در دو mode متفاوت فراهم شده است :

User EXEC mode  : در اين mode ، عموما” دستوراتی را می توان اجراء نمود كه ماحصل اجرای آنان ، نمايش وضعيت پيكربندی روتر است و نمی توان با استفاده از مجموعه امكانات ارائه شده در اين mode ، پيكربندی روتر را تغيير داد .

Privileged EXEC mode : با استفاده از امكانات موجود در اين mode ، می توان پيكربندی روتر را انجام و تغييرات لازم را اعمال نمود .

 جهت ورود به برخی حالات خاص پيكربندی می توان از طريق Global Configuration Mode  اقدام نمود و در برخی موارد ديگر اين كار از طريق  Privileged mode  انجام می گردد .

 

پاسخ :  گزينه c و a
توضيحات :
به منظور ارائه يك لايه امنيتی مناسب ، امكان بالفعل كردن پتانسيل های ارائه شده ( دستورات ) روتر در دو mode متفاوت فراهم شده است :
User EXEC mode  : در اين mode ، عموما” دستوراتی را می توان اجراء نمود كه ماحصل اجرای آنان ، نمايش وضعيت پيكربندی روتر است و نمی توان با استفاده از مجموعه امكانات ارائه شده در اين mode ، پيكربندی روتر را تغيير داد .
Privileged EXEC mode : با استفاده از امكانات موجود در اين mode ، می توان پيكربندی روتر را انجام و تغييرات لازم را اعمال نمود .
جهت ورود به برخی حالات خاص پيكربندی می توان از طريق Global Configuration Mode  اقدام نمود و در برخی موارد ديگر اين كار از طريق  Privileged mode  انجام می گردد .

سوال ششم : كدام گزينه زير عبارتی صحيح در رابطه با ويژگی “سوابق دستورات ” بخش اينترفيس خط دستور روتر، نمی باشد؟
  1. می توان آن را غيرفعال نمود
  2. امكان دستيابی به سوابق دستورات  صرفا” از طريق كليدهای پيكانی وجود دارد .
  3. قابليتی مفيد جهت استفاده از دستوراتی است كه دارای يك گرامر طولانی می باشند .
  4. قادر به ذخيره حداكثر 256 دستور است .

مشاهده پاسخ :

 

پاسخ :  گزينه  b

توضيحات :

بخش اينترفيس خط دستور روتر به منظور استفاده مجدد از دستورات تايپ شده ، آنان را در يك بافر و با ظرفيت محدود نگهداری می نمايد ( سوابق و يا تاريخچه دستورات ) .

سوابق دستورات به صورت پيش فرض فعال می گردد و قادر به ذخيره حداكثر ده خط دستور در بافر مربوطه می باشد . برای تغيير تعداد دستوراتی كه می توان آنان را در ليست سوابق نگهداری نمود ، از دستور   terminal history size و يا   history size  استفاده می گردد . حداكثر 256 دستور را می توان در ليست سوابق نگهداری نمود .

برای‌ دستيابی به دستورات تايپ شده ، از كليدهای Ctrl-P و يا كليد Up arrow  ( حركت به سمت ابتدای ليست ) و  كليدهای Ctrl-N و يا down arrow ( حركت به سمت پائين ليست ) استفاده می گردد .

پاسخ :  گزينه  b
توضيحات :
بخش اينترفيس خط دستور روتر به منظور استفاده مجدد از دستورات تايپ شده ، آنان را در يك بافر و با ظرفيت محدود نگهداری می نمايد ( سوابق و يا تاريخچه دستورات ) .
سوابق دستورات به صورت پيش فرض فعال می گردد و قادر به ذخيره حداكثر ده خط دستور در بافر مربوطه می باشد . برای تغيير تعداد دستوراتی كه می توان آنان را در ليست سوابق نگهداری نمود ، از دستور   terminal history size و يا   history size  استفاده می گردد . حداكثر 256 دستور را می توان در ليست سوابق نگهداری نمود .
برای‌ دستيابی به دستورات تايپ شده ، از كليدهای Ctrl-P و يا كليد Up arrow  ( حركت به سمت ابتدای ليست ) و  كليدهای Ctrl-N و يا down arrow ( حركت به سمت پائين ليست ) استفاده می گردد .

سوال هفتم :كدام دستور زير ميزان حافظه موجود روتر به منظور ذخيره IOS image را نشان می دهد؟ ( دو گزينه را انتخاب نمائيد ) .
  1. router# Show flash
  2. router# show nvram
  3. router# show version
  4. router# show memory
  5. show# startup-configuration
  6. show# runing-configuration

مشاهده پاسخ :

 

پاسخ :  گزينه های a و c

توضيحات :

يكی از مهمترين مواردی كه در زمان انتخاب يك IOS image جديد می بايست به آن توجه گردد ، سازگاری آن با حافظه فلش و RAM است . نسخه های جديدتر عموما”  دارای امكانات بيشتری بوده و به حافظه بيشتری نيز نياز خواهند داشت . با استفاده از دستور Show version می توان وضعيت image موجود و حافظه فلش را مشاهده نمود . قبل از نصب يك نسخه جديد از نرم افزار IOS ، می بايست وضعيت حافظه آن به منظور اطمينان از وجود ظرفيت كافی ، بررسی گردد .

برای مشاهده ميزان حافظه RAM ،‌ از دستور Show version و برای مشاهده ميزان حافظه فلش می توان از دستور Show flash استفاده نمود .

پاسخ :  گزينه های a و c
توضيحات :
يكی از مهمترين مواردی كه در زمان انتخاب يك IOS image جديد می بايست به آن توجه گردد ، سازگاری آن با حافظه فلش و RAM است . نسخه های جديدتر عموما”  دارای امكانات بيشتری بوده و به حافظه بيشتری نيز نياز خواهند داشت . با استفاده از دستور Show version می توان وضعيت image موجود و حافظه فلش را مشاهده نمود . قبل از نصب يك نسخه جديد از نرم افزار IOS ، می بايست وضعيت حافظه آن به منظور اطمينان از وجود ظرفيت كافی ، بررسی گردد .
برای مشاهده ميزان حافظه RAM ،‌ از دستور Show version و برای مشاهده ميزان حافظه فلش می توان از دستور Show flash استفاده نمود .

سوال هشتم : برای پيكربندی اوليه روتر از كداميك از روش های ارتباطی زير استفاده می گردد؟ ( دو گزينه را انتخاب نمائيد ).
  1. استفاده از يك اتصال سريال از كامپيوتر به پورت كنسول روتر
  2. telnet به روتر از طريق يك پورت سريال
  3. استفاده از يك پورت vty كه از اينترفيس اترنت استفاده می نمايد.
  4. استفاده از كابل null modem كه به پورت Aux روتر متصل است.

مشاهده پاسخ :

 

پاسخ :  گزينه های a و d

توضيحات :

نرم افزار IOS از يك اينترفيس خط دستوری و يا CLI ( برگرفته از command-line interface ) استفاده می نمايد. IOS يك تكنولوژی كليدی است كه از آن در اكثر خطوط توليد محصولات شركت سيسكو استفاده می گردد . عملكرد IOS با توجه به نوع دستگاه های بين شبكه ای متفاوت می باشد .

برای دستيابی به محيط IOS از روش های متعددی استفاده می گردد :

console session : در اين روش با استفاده از يك اتصال سريال با سرعت پائين، كامپيوتر و يا دستگاه ترمينال را مستقيما” به پورت كنسول روتر متصل می نمايند . ( سرويس شبكه ای خاصی بر روی روتر پيكربندی نشده است )

ارتباط Dialup : در اين روش با استفاده از مودم و از طريق پورت كمكی ( AUX ) با روتر ارتباط برقرار می گردد . ( سرويس شبكه ای خاصی بر روی روتر پيكربندی نشده است ) .

پاسخ :  گزينه های a و d
توضيحات :
نرم افزار IOS از يك اينترفيس خط دستوری و يا CLI ( برگرفته از command-line interface ) استفاده می نمايد. IOS يك تكنولوژی كليدی است كه از آن در اكثر خطوط توليد محصولات شركت سيسكو استفاده می گردد . عملكرد IOS با توجه به نوع دستگاه های بين شبكه ای متفاوت می باشد .
برای دستيابی به محيط IOS از روش های متعددی استفاده می گردد :
console session : در اين روش با استفاده از يك اتصال سريال با سرعت پائين، كامپيوتر و يا دستگاه ترمينال را مستقيما” به پورت كنسول روتر متصل می نمايند . ( سرويس شبكه ای خاصی بر روی روتر پيكربندی نشده است )
ارتباط Dialup : در اين روش با استفاده از مودم و از طريق پورت كمكی ( AUX ) با روتر ارتباط برقرار می گردد . ( سرويس شبكه ای خاصی بر روی روتر پيكربندی نشده است ) .

سوال نهم: مسئوليت  IOS  در روتر چيست ؟
  1. عمليات  پايه روتينگ
  2. عمليات پايه سوئيچينگ
  3. دستيابی ايمن به منابع شبكه
  4. دستيابی مطمئن به منابع شبكه
  5. تمامی موارد

مشاهده پاسخ :

 

پاسخ :  گزينه e

يك روتر و يا سوئيچ بدون وجود يك سيستم عامل قادر به انجام وظايف خود نمی باشند(همانند يك كامپيوتر ) . شركت سيسكو ،‌ سيستم عامل Cisco IOS را برای طيف گسترده ای از محصولات شبكه ای خود طراحی و پياده سازی نموده است . نرم افزار فوق، جزء لاينفك در معماری نرم افزار روترهای سيسكو می باشد و همچنين به عنوان سيستم عامل در سوئيچ های Catalyst ايفای وظيفه می نمايد . بدون وجود يك سيستم عامل ، سخت افزار قادر به انجام هيچگونه عملياتی نخو اهد بود . ( عدم تامين شرايط لازم برای بالفعل شدن پتانسيل های سخت افزاری ) .

IOS ،‌ سرويس های‌ شبكه ای زير را ارائه می نمايد :

عمليات روتينگ و سوئيچينگ

دستيابی ايمن و مطمئن به منابع شبكه

قابليت توسعه و تغيير پيكربندی شبكه

پاسخ :  گزينه e
يك روتر و يا سوئيچ بدون وجود يك سيستم عامل قادر به انجام وظايف خود نمی باشند(همانند يك كامپيوتر ) . شركت سيسكو ،‌ سيستم عامل Cisco IOS را برای طيف گسترده ای از محصولات شبكه ای خود طراحی و پياده سازی نموده است . نرم افزار فوق، جزء لاينفك در معماری نرم افزار روترهای سيسكو می باشد و همچنين به عنوان سيستم عامل در سوئيچ های Catalyst ايفای وظيفه می نمايد . بدون وجود يك سيستم عامل ، سخت افزار قادر به انجام هيچگونه عملياتی نخو اهد بود . ( عدم تامين شرايط لازم برای بالفعل شدن پتانسيل های سخت افزاری ) .
IOS ،‌ سرويس های‌ شبكه ای زير را ارائه می نمايد :
عمليات روتينگ و سوئيچينگ
دستيابی ايمن و مطمئن به منابع شبكه
قابليت توسعه و تغيير پيكربندی شبكه

سوال دهم:مراحل چهارگانه راه اندازی روتر به ترتيب عبارتند از :
  1. اجراء POST ، اجراء برنامه bootstrap از طريق حافظه ROM ، يافتن و استقرار سيستم عامل درون حافظه RAM ، استقرار فايل پيكربندی در حافظه RAM از طريق حافظه NVRAM
  2. اجراء برنامه bootstrap از طريق حافظه ROM ، اجراء POST ،  يافتن و استقرار سيستم عامل درون حافظه RAM ، استقرار فايل پيكربندی در حافظه RAM از طريق حافظه NVRAM
  3. استقرار فايل پيكربندی در حافظه RAM از طريق حافظه NVRAM   ، اجراء POST ، اجراء برنامه bootstrap از طريق حافظه ROM ، يافتن و استقرار سيستم عامل درون حافظه RAM
  4. اجراء POST ، اجراء برنامه bootstrap از طريق حافظه ROM ،  استقرار فايل پيكربندی در حافظه RAM از طريق حافظه NVRAM   ، يافتن و استقرار سيستم عامل درون حافظه RAM

مشاهده پاسخ :

 

پاسخ :  گزينه a

پس از روشن كردن روتر ، در اولين اقدام برنامه ای موسوم به POST ( برگرفته از power-on self-test ) اجراء می گردد. برنامه فوق در حافظه ROM ذخيره و مشتمل بر روتين هائی است كه تمامی عناصر سخت افزاری روتر نظير پردازنده ، حافظه و پورت های اينترفيس شبكه را بررسی و تست می نمايد .

پس از حصول اطمينان از صحت عملكرد سخت افزار ،‌ فرآيند راه اندازی روتر بر اساس مراحل زير دنبال می شود :

مرحله اول : اجرای برنامه bootstrap loader موجود در حافظه ROM . مرحله دوم : يافتن محل ذخيره IOS .

مرحله سوم : استقرار IOS image در حافظه .

مرحله چهارم : استقرار فايل پيكربندی در حافظه و اجرای دستورات آن .

مرحله پنجم : فعال شدن Setup mode

پاسخ :  گزينه a
پس از روشن كردن روتر ، در اولين اقدام برنامه ای موسوم به POST ( برگرفته از power-on self-test ) اجراء می گردد. برنامه فوق در حافظه ROM ذخيره و مشتمل بر روتين هائی است كه تمامی عناصر سخت افزاری روتر نظير پردازنده ، حافظه و پورت های اينترفيس شبكه را بررسی و تست می نمايد .
پس از حصول اطمينان از صحت عملكرد سخت افزار ،‌ فرآيند راه اندازی روتر بر اساس مراحل زير دنبال می شود :
مرحله اول : اجرای برنامه bootstrap loader موجود در حافظه ROM . مرحله دوم : يافتن محل ذخيره IOS .
مرحله سوم : استقرار IOS image در حافظه .
مرحله چهارم : استقرار فايل پيكربندی در حافظه و اجرای دستورات آن .
مرحله پنجم : فعال شدن Setup mode

ماهيت و نحوه پيكربندی دستگاه های شبكه ای
استفاده از فن آوری های متعدد و درعين حال پويا در طراحی ، پياده سازی و نگهداری شبكه های كامپيوتری ، ضرورت ارتقاء مستمر دانش برای علاقه مندان فعاليت در اين عرصه را به يك بايد تبديل كرده است . صرفنظر از ميزان اطلاعات شما در خصوص شبكه های كامپيوتری، همواره لازم است كه با يك ديد جديد به بازنگری اندوخته های خود پرداخته  تا از اين رهگذر يك ساختار مناسب علمی  در جهت مديريت و اشكال زدائی بهينه شبكه در ذهن ايجاد گردد .
علاقه مندان فعاليت در عرصه مديريت شبكه های كامپيوتری ، می بايست دارای اطلاعات مناسبی در موارد متعددی نظير تفاوت روتر با سوئيچ و اصول اوليه آدرس دهی IP باشند. علاوه بر اين ، توجه دقيق به برخی از مفاهيم كليدی در خصوص ماهيت و نحوه پيكربندی دستگاه های شبكه ای نيز حائز اهميت است . در ادامه به بررسی مواردی خواهيم پرداخت كه توجه به آنها، مسير ما را برای حركت منطقی و سريع به سمت جلو هموارتر می نمايد.

نكته اول : آگاهی از تفاوت بين پروتكل های routing و routed
 واژه routing  در شبكه های كامپيوتری به انتخاب مسير جهت ارسال داده اطلاق می گردد. پروتكل های routing ، به آندسته از پروتكل هائی اطلاق می شود كه مسئوليت توزيع اطلاعات روتينگ بين ساير روترهای موجود در يك شبكه را برعهده دارند. هر روتر می بايست نسبت به ساير شبكه هائی كه به وی متصل شده اند آگاهی داشته باشد . پروتكل های زير نمونه هائی از پروتكل های routing می باشند :

  • OSPF ( برگرفته از  Open Shortest Path First   )
  • RIP ( برگرفته از Routing Information Protocol  )
  • EIGRP ( برگرفته از Enhanced Interior Gateway Routing Protocol  )
  • BGP ( برگرفته از Border Gateway Protocol  )

هر پروتكل شبكه كه اطلاعات لازم در سطح لايه شبكه را ارائه می نمايد تا به كمك آن يك packet بتواند از يك ميزبان به ميزبان ديگر ( بر اساس يك مدل آدرس دهی ) ارسال گردد ، يك پروتكل routed محسوب می گردد . اين نوع پروتكل ها فرمت يك packet را تعريف و از فيلدهای موجود در آن استفاده می نمايند . پروتكل IP يك نمونه از پروتكل های routed و  NetBEUI ( برگرفته از  NetBIOS Extended User Interface ) نمونه ای از يك پروتكل non-routable است .

نكته دوم : آشنائی با حالات متفاوت مديريت روتر
بخش رابط كاربر IOS روترهای سيسكو به چندين حالت (mode ) متفاوت تقسيم می گردد . هر command mode ، امكان پيكربندی عناصر مختلفی را بر روی روتر فراهم می نمايد . با توجه به موضوع فوق ، مديران شبكه می بايست شناخت مناسبی نسبت به هر يك از سطوح مجاز روتر داشته باشند . به  عبارت ديگر ، آگاهی و شناخت مناسب نسبت به عملكرد هر command mode  و نحوه استفاده از پتانسيل های موجود، امكان پيكربندی بهينه روتر را فراهم می نمايد.

  •  User Exec Mode :  پس از log in به يك روتر سيسكو ،  به صورت پيش فرض در اين mode قرار خواهيم گرفت . در mode فوق ، عمليات زيادی را نمی توان انجام داد و صرفا” امكان دستيابی و مشاهده برخی اطلاعات وجود دارد . در اين mode امكان تغيير پيكربندی روتر وجود ندارد . از دستور enable برای استقرار در Privileged EXEC Mode  استفاده می گردد .
  •  Privileged Exec Mode : پس از استقرار در اين mode با استفاده از مجموعه دستورات موجود می توان به مجموعه كاملی از اطلاعات دستيابی داشت . مثلا”  با استفاده از گونه های مختلف دستور ‌show می توان اطلاعات گسترده ای در خصوص وضعيت روتر و پيكربندی آن را مشاهده نمود . در اين mode  نيز نمی توان  پيكربندی روتر را تعيير داد  و می بايست از ساير مدهای زير مجموعه ( sub modes ) استفاده نمود . از دستور config terminal به منظور استقرار در Global Configuration Mode  استفاده می گردد .
  •  Global Configuration Mode : با استفاده از امكانات موجود در اين mode می توان پيكربندی روتر را تغيير داد . از دستور exit به منظور برگشت به Privileged Exec Mod استفاده می گردد .

نكته سوم :  شناخت مناسب نسبت به گونه های مختلف دستور show
دستور show ، از جمله دستورات مهم در IOS سيسكو است كه از آن در موارد متعددی استفاده می گردد . با اين كه می بايست با تمامی قابليت های اين دستور آشنا گرديد ولی استفاده از آن در برخی موارد دارای اهميت بيشتری است  :

  • Show ip route : دستور فوق ، مسيرهای موجود بر روی روتر را نمايش می دهد ( اطلاعات موجود در جدول روتينگ IP ) . مسيرهای روتر می توانند به صورت ايستا و يا پويا تعريف گردند . در صورت عدم تعريف يك مسير پيش فرض و يا عدم وجود مقصدی كه ترافيك روتر می بايست به آن هدايت شود ، روتر ترافيك منتقل شده به خود را ناديده گرفته و از آن صرفنظر می نمايد .
  • show running-configuration : دستور فوق ، پيكربندی جاری روتر را نشان می دهد . در صورت اعمال هرگونه تغييرات در پيكربندی روتر ، می بايست با استفاده از دستور  copy run start آنان را ذخيره نمود .
  • show ip interface brief : دستور فوق ، خلاصه ای از وضعيت جاری تمامی اينترفيس های موجود بر روی روتر را نمايش می دهد . از خروجی اين دستور می توان به منظور تشخيص تعداد و نوع اينترفيس ها ،‌ آدرس و وضعيت آنان ( فعال بودن و يا غيرفعال بودن ) ، استفاده نمود.

نكته چهارم : آگاهی از نحوه عملكرد آدرس های IP خصوصی و NAT با يكديگر
بر اساس RFC 1918 ، آدرس های IP خصوصی قابل route بر روی شبكه اينترنت نمی باشند .از آدرس های فوق صرفا” در شبكه های داخلی استفاده می گردد و روترهای اينترنت ترافيك دريافتی از اين نوع شبكه ها را دورخواهند انداخت .

10.0.0.0 /8 or 255.0.0.0
172.16.0.0 /12 or 255.240.0.0
192.168.0.0 /16 or 255.255.0.0

 اكثر شركت ها و شبكه های موجود در منازل در حال حاضر از آدرس های IP خصوصی استفاده می نمايند .  شايد برای شما اين سوال مطرح شده باشد كه با توجه به اين كه روترها اينگونه آدرس ها را route نخواهند كرد ، نحوه مبادله اطلاعات از طريق كاربران اينگونه شبكه ها برروی اينترنت به چه صورت است ؟  در پاسخ می بايست به اين موضوع اشاره نمود كه در اين نوع شبكه ها از NAT ( برگرفته از network address translation   ) استفاده می گردد .  NAT ، آدرس های IP خصوصی را به آدرس های IP عمومی تبديل ( ترجمه ) می نمايد .( در زمان ارسال و برگشت درخواست كاربران ) .

نكته پنجم : آگاهی از نحوه اشكال زدائی شبكه با استفاده از مدل OSI
اشكال زدائی شبكه از جمله وظايف مهم مديران شبكه های كامپيوتری است كه در صورت عدم تبعيت از يك رويكرد علمی به منظور برخورد با آن ، اتلاف منابع موجود خصوصا” زمان را به دنبال خواهد داشت . به منظور اشكال زدائی  شبكه از روش های متفاوتی استفاده می گردد . پيشنهاد می گردد كه از لايه فيزيكی ( لايه اول) مدل OSI كار شروع شود و بتدريج به سمت لايه های ديگر حركت گردد . رويكرد فوق ، يكی از سريعترين روش های اشكال زدائی در شبكه های كامپيوتری است .

اصول اوليه پيكربندی روتر
پيكربندی روتر ، از جمله اهداف مشترك تمامی مديران شبكه های كامپيوتری است . با اين كه پيكربندی روتر برای انجام عمليات پيچيده بين شبكه ای چالش های مختص به خود را دارد ، ولی انجام برخی از عمليات اوليه كار مشكلی بنظر نمی آيد . برای پيكربندی يك روتر لازم است كه در ابتدا با برخی مفاهيم كليدی آشنا شويم تا در ادامه بتوانيم با سرعت بيشتری از CLI ( برگرفته از   command-line interface ) استفاده نمائيم.
در ادامه با برخی از اين مفاهيم كليدی آشنا می شويم .

استفاده از Help
برای آشنائی با نحوه عملكرد و گرامر يك دستور می توان از “?” و كليدهای جهت نما، استفاده نمود .

  • تايپ “?” به منظور مشاهده ليستی از دستورات موجود در هر mode

تايپ دستور

خروجی

Router>?

Exec commands:
access-enable Create a temporary Access-List entry
access-profile Apply user-profile to interface
clear Reset functions
connect Open a terminal connection
disable Turn off privileged commands
disconnect Disconnect an existing network connection
enable Turn on privileged commands
exit Exit from the EXEC
help Description of the interactive help system
lock Lock the terminal
login Log in as a particular user
logout Exit from the EXEC
–More–
  • استفاده از  “?” پس از تايپ چند حرف از يك دستور به منظور تكميل آن ( بدون فاصله )

تايپ دستور

خروجی

Router>sh?

show
  • استفاده از  “?” پس از تايپ دستور با حداقل يك فاصله به منظور مشاهده ليستی از گونه های متفاوت يك دستور

تايپ دستور

خروجی

Router>show ?

alps                Alps information
backup          Backup status
clock             Display the system clock
compress       Show compression statistics
dialer             Dialer parameters and statistics
drip               DRiP DB
flash              display information about flash: file system
  • استفاده از كليدهای جهت نما به منظور نمايش مجدد دستورات تايپ شده

آشنائی با حالات متفاوت دستورات
بخش رابط كاربر IOS روترهای سيسكو به چندين حالت (mode ) متفاوت تقسيم می گردد . هر command mode ، امكان پيكربندی عناصر مختلفی را بر روی روتر فراهم می نمايد . با توجه به نوع command mode از مجموعه دستورات خاصی می توان استفاده نمود . به عبارت ديگر ، هر command mode ما را محدود به استفاده از مجموعه ای از دستورات می نمايد . با تايپ علامت سوال (?) در هر command mode ، می توان ليستی از دستورات مجاز در آن mode خاص را مشاهده نمود( در زمان استفاده از help به شكل پرامپت دقت نمائيد ) .
جدول زير انواع command mode  متداول و نحوه ورود و خروج از آن mode  را نشان می دهد .

command mode

 روش دستيابی

 شكل پرامپت

روش خروج

 User  EXEC

Log in

 Router1>

 استفاده از دستور Logout

 privileged  EXEC

 تايپ دستور enable
از طريق user EXEC mode

 Router#

استفاده از دستور    exit و يا logout
برای برگشت به
user EXEC mode

Global configuration

تايپ دستور
configure terminal
از طريق privileged EXEC mode

 Router (config)#

استفاده از دستور ات
exit  ، end
و يا كليدهای
Ctrl-z
برای برگشت به
privileged EXEC mode

Interface configuration

تايپ  دستور
interface type number نظير  :
interface serial 0/0
از طريق
global configuration mode

 Router (config-if)#

برای برگشت به
global configuration mode
تايپ
دستور exit
و برای برگشت مستقيم به
privileged EXEC mode
از كليدهای Ctrl-z

در هر command mode می توان با فشردن كليدهای Ctrl-Z مستقيما” به privileged EXEC mode  برگشت ، در مقابل استفاده از دستور exit كه ما را به mode قبلی برمی گرداند .
مثال : مجموعه دستورات زير نحوه سوئيچينگ بين command modes را نشان می دهد .

تايپ دستورات

Router> enable
Router# configure terminal
Router(config)# interface serial 0/0
Router(config-if)# line 0
Router(config-line)# controller t1 0
Router(config-controller)# exit
Router(config)# exit
Router#

ابطال يك دستور و يا ويژگی خاص
به منظور ناديده گرفتن (Undoing) دستور تايپ شده و يا غيرفعال كردن يك ويژگی خاص ، می توان از كليد واژه no قبل از اكثر دستورات استفاده نمود ( نظير: no ip routing  ) .

ذخيره تغييرات پيكربندی
پس از انجام پيكربندی مورد نظر ، می بايست تغييرات اعمال شده را در حافظه NVRAM ( برگرفته از nonvolatile random-access memory ) ذخيره نمود. بدين ترتيب در صورت قطع برق و يا loading مجدد سيستم ، اطلاعات پيكربندی از بين نخواهند رفت .

تايپ دستور

خروجی

Router# copy running-config startup-config
Building configuration…

[[OK]
Router#

پس از تايپ دستور فوق ، پس از چند دقيقه ( يك تا دو ) اطلاعات پيكربندی در NVRAM ذخيره می گردد .

خلاصه
پس از آشنائی اوليه با اصول نرم افزار IOS ، در ادامه می توان با استفاده از CLI پيكربندی روتر را انجام داد ( در مطالب جداگانه ای به اين موضوع خواهيم پرداخت ) .  در اين مطلب به موارد زير اشاره گرديد :

  • از علامت سوال (?) و كليدهای جهت نما می توان به منظور كمك در تايپ دستورات استفاده نمود .
  • هر command mode ما را محدود به مجموعه ای از دستورات می نمايد . با بررسی شكل پرامپت و تايپ علامت سوال، می توان از مجموعه دستورات آن mode آگاهی يافت .
  • برای غيرفعال كردن يك ويژگی و يا ابطال يك دستور می توان  از كليد واژه no قبل از اكثر دستورات استفاده نمود .
  • به منظور ذخيره دائم تغييرات پيكربندی ، می بايست اطلاعات در NVRAM ذخيره گردد .

روتر و جايگاه آن در شبكه های WAN

روتر يكی از دستگاه های شبكه ای مهم و حياتی است كه از آن در شبكه های LAN و WAN استفاده می گردد . در اين مطلب پس از آشنائی اوليه با روتر ، با جايگاه آن در شبكه های WAN  آشنا خواهيم شد .

آشنائی اوليه با روتر
روتر يك نوع كامپيوتر خاص است كه دارای عناصر مشابه يك كامپيوتر استاندارد شخصی نظير پردازنده ، حافظه ، خطوط داده و اينترفيس های مختلف ورودی و خروجی است. روترها به منظور انجام عمليات بسيار خاص كه عموما” نمی توان آنان را توسط كامپيوترهای شخصی انجام داد ‌، طراحی شده اند . مثلا” با استفاده از روتر می توان دو شبكه را به يكديگر متصل تا در ادامه امكان مبادله اطلاعات بين آنان فراهم گردد . روتر ، همچنين بهترين مسير ارسال داده از يك شبكه به شبكه ای ديگر را تعيين می نمايد.
كامپيوترها  به منظور اجرای برنامه های نرم افزاری به يك سيستم عامل نياز دارند ، اين وضعيت در روترها  نيز وجود داشته و آنان نيز جهت اجرای فايل های پيكربندی به يك سيستم عامل كه به آن IOS ( برگرفته از Internetwork Operating System software  ) گفته می شود ، نياز خواهند داشت .  فايل های پيكربندی شامل دستورالعمل ها و پارامترهائی می باشند كه بر اساس آنان ترافيك ورودی و خروجی روتر كنترل می گردد . مثلا” روترها با استفاده از پروتكل های روتينگ ، قادر به اتخاذ تصميم مناسب در خصوص بهترين مسير بسته های اطلاعاتی می باشند .
حافظه های  RAM ، NVRAM ،‌ فلش ، ROM و اينترفيس ها مهمترين عناصر داخلی يك روتر می باشند كه در ادامه به بررسی هر يك از آنان خواهيم پرداخت .

حافظه RAM ( برگرفته از random access memory )   : حافظه RAM كه به آن DRAM ( حافظه RAM پويا ) نيز گفته می‌شود دارای خصوصيات و وظايف زير می باشد  :

  • ذخيره جداول روتينگ
  • نگهداری ARP Cache
  • نگهداری fast-Switching cache
  • نگهداری و پشتيبانی از صف های حاوی بسته های اطلاعاتی
  • ارائه حافظه موقت برای فايل پيكربندی در زمان روشن كردن روتر
  • عدم نگهداری اطلاعات پس از خاموش كردن و يا راه اندازی مجدد روتر

حافظه  NVRAM  ( برگرفته از nonvolatile random-access memory ) :  حافظه NVRAM  يا غيرفرار  دارای خصايص و وظايف زير می باشد :

  • محل نگهداری فايل پيكربندی راه اندازی روتر
  • نگهداری اطلاعات پس از خاموش كردن و يا راه اندازی مجدد روتر

حافظه فلش : حافظه فلش دارای خصايص و وظايف زير می باشد :

  • نگهداری IOS ( سيستم عامل )
  • بهنگام سازی نرم افزار بدون ضرورت تعويض و يا جايگزينی تراشه های موجود بر روی پردازنده
  • نگهداری اطلاعات پس از خاموش كردن و يا راه اندازی مجدد روتر
  • قابليت ذخيره چندين نسخه از نرم افزار IOS
  • امكان حذف اطلاعات ( يك نوع خاص از حافظه های ROM  با قابليت  حذف الكترونيكی اطلاعات :  EEPROM  )

حافظه ROM  ( برگرفته از Read-only memory )  ، حافظه ROM و يا فقط خواندنی  دارای خصايص و وظايف زير می باشد :

  • نگهداری دستورالعمل های لازم برای اشكال زدائی و اجرای برنامه POST  ( برگرفته از power-on self test )
  • ذخيره برنامه راه اندازی روتر  موسوم به bootstrap و نرم افزار اوليه سيستم عامل
  • تعويض تراشه های موجود بر روی برد اصلی در صورت نياز به ارتقاء نرم افزار ذخيره شده

اينترفيس ها : اينترفيس ها دارای خصايص و وظايف زير می باشند :

  • روتر را به شبكه متصل می نمايند ( ورود و خروج فريم ها ) .
  • اينترفيس ها ممكن است بر روی برد اصلی و  يا به عنوان ماژول های جداگانه ارائه گردند .

جايگاه روتر در شبكه های LAN و WAN
با اين كه می توان از روتر برای تقسيم ( Segmentation ) يك شبكه محلی استفاده نمود ولی‌ مهمترين كاربرد آن به عنوان يك دستگاه شبكه ای در شبكه های WAN می باشد .

استفاده از روتر دريك شبكه محلی

از تكنولوژی های WAN  در اكثر موارد به منظور اتصال روترها به يكديگر استفاده می گردد و  روترها با اتصالات مبتی بر WAN با يكديگر ارتباط برقرار می نمايند . روترها  مسئوليت ايجاد ستون فقرات در شبكه های داخلی بزرگ ( اينترانت ) و يا اينترنت را برعهده داشته و در لايه سوم مدل مرجع OSI فعاليت می نمايند ( اتخاذ تصميم بر اساس آدرس های شبكه ) .
انتخاب بهترين مسير و سوئيچينگ فريم ها به اينترفيس مناسب از مهمترين وظايف يك روتر محسوب می گردد. روترها به منظور انجام وظايف فوق جداول روتينگی را ايجاد ( ايستا و يا پويا )  تا به كمك آن اقدام به مبادله اطلاعات شبكه با ساير روترها نمايند . يك مدير شبكه می تواند با پيكربندی مسيرهای ايستا ، اطلاعات جداول روتينگ را سازماندهی و مديريت نمايد ولی عموما” اطلاعات موجود در جداول روتينگ به صورت پويا و با استفاده از يك پروتكل روتينگ ذخيره و بهنگام می گردند . مسئوليت پروتكل روتينگ ، مبادله اطلاعات توپولوژی شبكه ( مسير ) با سایر روترها می باشد .
يك شبكه به منظور ارتباط با ساير شبكه ها می بايست به درستی پيكربندی گردد . اينچنين شبكه هائی امكانات زير را ارائه می نمايند :

  • آدرس دهی پيوسته و سازگار
  • انتخاب بهترين مسير
  • روتينگ ايستا و يا پويا
  • سوئيچينگ
  • آدرس هائی كه بيانگر  توپولوژی های شبكه می باشند .

جايگاه روتر در شبكه های WAN
شبكه های WAN در لايه فيزيكی و data link مدل مرجع OSI  فعاليت می نمايند . مطلب فوق بدين معنی نمی باشد كه پنج لايه ديگر مدل مرجع OSI در شبكه های WAN جايگاهی ندارند . عبارت فوق بر اين نكته مهم تاكيد  می نمايد كه خصايصی كه يك شبكه WAN را از LAN متمايز می نمايد در لايه های فيزيكی و data link حضور موثر و كاملا” مشهودی را دارند . به عبارت ديگر ، استانداردها و پروتكل های استفاده شده در شبكه های WAN و در لايه های اول و دوم متفاوت با استانداردها و پروتكل های‌ استفاده شده در شبكه های محلی و در لايه های‌ مشابه می باشد .
لايه فيزيكی WAN ، اينترفيس بين DTE ( برگرفته از data terminal equipment  ) و DCE ( برگرفته از data circuit-terminating equipment   ) را تشريح می نمايد .  عموما” ، DCE  يك ارائه دهنده سرويس  و DTE دستگاه ضميمه می باشد . به عبارت ديگر DTE ،‌ دستگاه كاربر با اينترفيس مربوطه است كه به لينك WAN متصل می گردد . در اين مدل ، سرويس های ارائه شده به DTE از طريق يك مودم و يا CSU/DSU در دسترس قرار می گيرد .
وظيفه اصلی يك روتر ، روتينگ است و روتينگ در لايه شبكه و يا لايه سوم مدل مرجع OSI محقق می گردد ولی اگر يك شبكه WAN در لايه های اول و دوم مدل مرجع OSI فعاليت می نمايد ،‌ آيا روتر يك دستگاه شبكه محلی و يا يك دستگاه WAN است ؟ در پاسخ به سوال فوق می بايست گفت كه هر دو گزينه درست می باشند . يك روتر ممكن است انحصارا” به عنوان يك دستگاه شبكه محلی ايفای وظيفه نمايد و يا ممكن است منحصرا” وظيفه يك دستگاه WAN را در شبكه برعهده داشته باشد و يا در برخی موارد كه در محدوده مرزی بين يك شبكه LAN و WAN استفاده می گردد ، در يك لحظه می‌تواند هم به عنوان يك دستگاه شبكه محلی و هم به عنوان يك دستگاه WAN وظايف محوله را انجام دهد .
يكی از وظايف روتر در شبكه های WAN ،‌مسيردهی‌ بسته های اطلاعاتی در لايه سوم است ولی روتر در يك شبكه محلی نيز دارای چنين مسئوليتی است . بنابراين نمی توان روتينگ را به عنوان يك وظيفه اختصاصی برای‌ روتر در شبكه های WAN در نظر گرفت . زمانی كه يك روتر از استانداردها و پروتكل های مرتبط با WAN در لايه های فيزيكی و data link استفاده می نمايد ، وی به عنوان يك دستگاه WAN در شبكه ايفای وظيفه می نمايد . اولين وظيفه روتر در يك شبكه WAN روتينگ نمی باشد و اگر قرار است برای آن وظيفه ای اختصاصی را تعريف نمائيم بهتر است گفته شود كه مسئوليت روتر در شبكه های WAN ،  ارائه اتصالات لازم بين استانداردهای مختلف data link و فيريكی WAN است .
مثلا” يك روتر ممكن است دارای يك اينترفيس ISDN باشد كه از كپسوله سازی PPP استفاده می نمايد و همچنين دارای يك اينترفيس سريال T1 باشد  كه در آن از كپسوله سازی Frame Relay استفاده می‌ گردد . در چنين وضعيتی روتر می بايست قادر به  انتقال بيت ها از يك نوع سرويس ( نظير ISDN ) به سرويس ديگر ( نظير T1 ) و تغيير  كپسوله سازی data link  از PPP به Frame Relay  باشد .

استانداردها و پروتكل های لايه فيزيكی و data link در شبكه های WAN
برخی‌از پروتكل ها و استانداردهای لايه فيزيكی عبارتند از :‌

  • EIA/TIA-232
  • EIA/TIA-449
  • V.24
  • V.35
  • X.21
  • G.703
  • EIA-530
  • ISDN
  • T1, T3, E1, and E3
  • xDSL
  • SONET (OC-3, OC-12, OC-48, OC-192)

 برخی از پروتكل ها و استانداردهای لايه data link عبارتند از :

  • High-level data link control (HDLC)
  • Frame Relay
  • Point-to-Point Protocol (PPP)
  • Synchronous Data Link Control (SDLC)
  • Serial Line Internet Protocol (SLIP)
  • X.25
  • ATM
  • LAPB
  • LAPD
  • LAPF

ادامه را در بخش دوم بخوانید.

طراحی قالب وردپرس اصلی ترین حرفه در شرکت فناوی اطلاعات آنفایو است. مهمترین دستاوردطراحی قالب وردپرس باید شناساندن نام تجاری ، معرفی خدمات و محصولات شما باشد که رسیدن به این مهم با رعایت استانداردهای جهانی طراحی سایت که شامل بهینه سازی وب سایت بر اساس الگوریتم موتورهای جستجو ، در کنار داشتن ظاهری زیبا فراهم می شود. در دنیای مجازی امروز و عصر پیشرفته ارتباطات برای صاحبان سازمان ها ، نهادهای دولتی و صاحبان مشاغل وکسب وکار آزاد داشتن یک وب سایت امری ضروری است .از مزایای داشتن سایت معرفی ، اطلاع رسانی ، بازاریابی و قابلیت های نوین تبلیغاتی میباشد .کاربران میتوانند از هر نقطه دنیا فقط با یک کلیک به شما دسترسی داشته باشند.

شرکت آنفایو خدمات طراحی سایت (طراحی وب) خود را، با توجه به نیازهای کارفرمایان، نوع فعالیت و متناسب با بودجه در نظر گرفته شده برای طراحی سایت (طراحی وب) در نظر می گیرد. آنفایو با بهره گیری از بهتریت متخصصین حرفه ای برنامه نویسی ، داشتن تیم تخصصی طراحی سایت ، تسلط به علوم روز دنیای کامپیوتر و اینترنت و مشاوره رایگان وپشتیبانی ۲۴ ساعته آمادگی خود را برای طراحی وب سایت های دولتی ، سازمانی ، شرکتی وشخصی با تلفیق هنر گرافیک دیجیتالی و جدیدترین تکنیک های برنامه ویسی اعلام میدارد .افزایش آمار ، دسترسی ساده کاربران و سرعت وب سایت خود را به شرکت طراحی سایت و طراحی قالب وردپرس آنفایو بسپارید.

نظر خود را بگذارید

-- بارگیری کد امنیتی --